ALCIBIADES, Cliniae filius, Athenie

ALCIBIADES, Cliniae filius, Atheniensis. In hoc, quid natura efficere possit, videtur experta. Constat enim inter omnes, qui de eo memoriae prodiderunt, nihil illo fuisse excellentius vel in vitiis vel in virtutibus. 2 Natus in amplissima civitate summo genere, omnium aetatis suae multo formosissimus, ad omnes res aptus consiliique plenus - namque imperator fuit summus et mari et terra, disertus, ut in primis dicendo valeret, quod tanta erat commendatio oris atque orationis, ut nemo ei [dicendo] posset resistere -, dives; 3 cum tempus posceret, laboriosus, patiens; liberalis, splendidus non minus in vita quam victu; affabilis, blandus, temporibus callidissime serviens: 4 idem, simulac se remiserat neque causa suberat, quare animi laborem perferret, luxuriosus, dissolutus, libidinosus, intemperans reperiebatur, ut omnes admirarentur in uno homine tantam esse dissimilitudinem tamque diversam naturam.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Ο Αλκιβιάδης, γιος του Κλεινίου, ο Αθηναίος. σε αυτή την περίπτωση, η φύση του τι θα μπορούσε να κάνει, φαίνεται να έχουν δοκιμάσει. γι 'αυτό είναι σίγουρο όλους τους άνδρες, οι οποίοι εκδίδονται με την παράδοση που τον αφορά, ότι δεν ήταν ποτέ στις αρετές και κακίες, ή σε μια πιο εξαιρετικό τρόπο. 2 Γεννήθηκε σε αυτό το πολύ σημαντικό πόλεις της ένα πολύ γενικό, από τους συγχρόνους του και η μέχρι τώρα handsomest, σε όλα τα πράγματα με το σκοπό, είναι κατάλληλα για την πλήρη - για την υψηλή και τη θάλασσα και τη γη που έγινε αυτοκράτορας, εύγλωττη,προκειμένου να είναι σε θέση να στην πρώτη θέση, όταν είπε, ότι τόσο μεγάλη ήταν η σύσταση του στόματος, και της προσευχής, έτσι ώστε κανείς σ 'αυτόν, [λέγοντας] θα είναι σε θέση να αντισταθούν - είναι πλούσια? 3, σε συνδυασμό με το χρόνο που απαιτείται, ένας σκληρά εργαζόμενος, ασθενής, πλούσιο, υπέροχο, δεν είναι λιγότερο στη ζωή από ό, τι στη διατροφή? καταδεκτικός και ευχάριστο, στην εποχή της πιο πονηρός, αλλά υπηρετούσε τον Θεό: 4 το ίδιο πράγμα, μόλις είχε στείλει πίσω την αιτία της, ούτε στο χέρι, και ως εκ τούτου η εργασία του νου να μεταφέρει στη Ρώμη, σπατάλη, η αδιαφορία του, την ακολασία του καιτην εξωφρενική θα μπορούσε να επινοηθεί, ότι όλοι οι άνθρωποι θαύμασαν ότι ένα τόσο σπουδαίο άνδρα, τόσο ποικίλες και αντιφατικές.