Ego vero cum diis versor, cum homin

Ego vero cum diis versor, cum hominibus versor bonis, neque ullum praeclarum facinus sive divum sive humanum absque me perficitur. In summo honore et apud deos sum et apud eos homines, apud quos par est; quum sim artificibus cara laborum socia, fida rerum familiarium custos heris, opitulatrix benigna servis, in laboribus pace curandis adiutrix egregia, strenua in negotiis bellicis adiutrix, amicitiae consors optima.Iidem somnum capiunt suaviorem, quam otiosi ac neque eum excutientes moleste ferunt neque huius causa, quae sunt agenda, neglegunt. Adulescentes seniorum laudubus gaudent, seniores adulescntium honoribus delectantur.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Αλλά έχω κάνει με τους θεούς, αντιστρόφως, όταν ένας άνδρας ήταν προς το καλό, ούτε η ανθρώπινη φυλή δεν είναι για μένα, ή σε οποιοδήποτε από τους θεούς ή μια πράξη επιτυγχάνεται. Στο ύψος της τιμής, και είμαι ανάμεσά τους, ανάμεσα στους θεούς και τους ανθρώπους, στους οποίους είναι σωστό? Όταν τεχνίτες αγαπητέ σύμμαχο, πιστός θεματοφύλακας των πλοιάρχων των νοικοκυριών, opitulatrix καλοήθη τους υπαλλήλους, την ειρήνη εργασίας, παρέχοντας άριστη συνεργασία, την ενεργό συνεργασία σε θέματα πολέμου, φιλία συνεργάτη optima.Iidem κοιμούνται πιο γλυκιά από αδράνεια, και ούτε αυτός ούτε η αιτία της ανακινείται ενοχλημένος πράγματα που πρέπει να γίνουν, δεν ενδιαφέρονται. Εφήβους παλιά laudubus απολαύσετε τιμά υπερήλικες adulescntium χαρά.