DE DISCIPLINA ET ARTE. [1] De disci

DE DISCIPLINA ET ARTE. [1] De disciplina et arte. Disciplina a discendo nomen accepit: unde et scientia dici potest. Nam scire dictum a discere, quia nemo nostrum scit, nisi qui discit. Aliter dicta disciplina, quia discitur plena. [2] Ars vero dicta est, quod artis praeceptis regulisque consistat. Alii dicunt a Graecis hoc tractum esse vocabulum ἀπὸ τῆς ἀρετῆς, id est a virtute, quam scientiam vocaverunt. [3] Inter artem et disciplinam Plato et Aristoteles hanc differentiam esse voluerunt, dicentes artem esse in his quae se et aliter habere possunt; disciplina vero est, quae de his agit quae aliter evenire non possunt. Nam quando veris disputationibus aliquid disseritur, disciplina erit: quando aliquid verisimile atque opinabile tractatur, nomen artis habebit.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Η ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ARTE. [1] του τρόπου και της τέχνης. Έλαβε το όνομα από την πειθαρχία της μάθησης και, ως εκ τούτου, μπορεί να ονομάζεται γνώση. Να ξέρετε ότι ειπώθηκε από την αλήθεια, γιατί κανείς από εμάς δεν ξέρει, εκτός από εκείνο που μαθαίνει. Η πειθαρχία από αυτά τα πράγματα, γιατί έχει μάθει, γεμάτη. [2], αλλά η τέχνη δεν έχει πει είναι ότι η τέχνη των παραινέσεις των μικροαστικής βασιλιάδες της μέσης. Άλλοι λένε ότι για να είναι το όνομα του ἀπὸ τῆς ἀρετῆς από τους Έλληνες αυτής της οδού, δηλαδή, από την εξουσία, το οποίο ονόμασαν τη γνώση. [3] Μεταξύ του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη επισπεύδει αυτό με τη διαφορά της πειθαρχίας της τέχνης, και να είναι ευχαριστημένοι με αυτό, και με έναν άλλο τρόπο για να έχουν ένα ρητό, όχι ότι δεν μπορεί να είναι τέχνη? αλλά η εκπαίδευση, όταν έρθει να περάσει, το οποίο ασχολήθηκε με αυτούς που είναι κατά τα άλλα δεν είναι σε θέση να. Γιατί όταν κάτι είναι αλήθεια οι συζητήσεις που συζητείται, η εκπαίδευση θα είναι: όταν κάτι είναι πιθανό ή πιθανό, μπορεί να ονομάζεται τέχνη.