Abiit deus et paulo post revertit g

Abiit deus et paulo post revertit gerens navem, non eam quam faber amiserat sed auream. Deus fabrο navem praebuit sed vir probus negavit eam accipere. Igitur deus rediit portans navem argenteam. Ubi faber hanc navem suam non esse dixit, postremo deus exhibuit navem perditam, quam faber laetus agnovit. Hac probitate delectatus deus, omnes illas naves ei donavit. Postea, his rebus auditis, alius faber sua sponte navem suam demersit. Postea assidebat magna voce plangens. Apparuit deus et deploranti auream navem ostendit, interrogans easdem res. Ille laetus respondit navem esse suam. At deus iratus dixit viro: “homo avare et mendax, tu neque hanc habebis neque tuam.”

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Πήγε πίσω στο Θεό και λίγο φορώντας στο πλοίο, δεν ήταν ένας ξυλουργός, αλλά έχασε το χρυσό. Ο Θεός fabrο έδειξε το πλοίο σε όρθια θέση, αλλά εκείνος αρνήθηκε να το δεχτεί. Ο θεός επέστρεψε μεταφέρουν ένα ασημένιο δοχείο. Όταν το πλοίο του δεν είναι αυτός ο ξυλουργός είπε, επιτέλους, ο Θεός έδειξε το πλοίο είχε χαθεί, τα ξυλουργός ευτυχισμένες στιγμές. Αυτό ήταν ευχαριστημένος με ακεραιότητα και ο Θεός του έδωσε όλα τα πλοία. Στη συνέχεια, ακόμη και για αυτούς ό, τι ακούγεται, και άλλο μετά πνίγηκε το πλοίο του και ξυλουργός του, με δική τους πρωτοβουλία. Αργότερα πιέζεται δυνατά παραπονέθηκε. Εκφράζοντας τη λύπη χρυσός θεός και το πλοίο εμφανίστηκε για να δείξει, ζητώντας το ίδιο πράγμα. Ο ίδιος, στην ευχάριστη θέση να πρέπει να απαντηθούν, ένα πλοίο από τη δική του. Αλλά ο θεός θύμωσε και είπε στον άνθρωπο, «ένας άνθρωπος έχει αποκτήσει, και ψεύτης, αλλά θα ούτε αυτό ούτε θα έχετε το δικό σας."