At non eo spectabat orationis scopu

At non eo spectabat orationis scopus, utidem secundum idem fieri, et non fieri flagitaret; quod est absurdum: quippe cum natura Filii voluntas, ipsa Patris voluntas sit.
Habuit igitur in quantum homo Salvator, humanam voluntatem, quam ejus divina firmaret voluntas, non quae ei adversaretur.
Nihil enim prorsus quod est ex natura, Deo adversatur; quando nec quae ex sententia voluntas est, in qua et personalis discretio intelligitur, ac divisio, si modo secundum naturam est, eique consentanea.
Alioqui ejus arcessendus ipse qui condidit, eique labes ascribenda, qui nimirum ejus, quod natura cum ipso pugnat, auctor exstiterit.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Αλλά δεν είναι ο σκοπός της προσευχής, τον κοίταζε, ένα γέλιο στο ίδιο πρέπει να γίνει και δεν θα πρέπει να υπάρχει ζήτηση? κάτι που είναι παράλογο, διότι, δεδομένου ότι η φύση της θέλησης, ως Υιού, το θέλημα του Πατέρα είναι του ανθρώπου.
Είχε, ως εκ τούτου, κατ 'αναλογία ο άνθρωπος είναι ο Σωτήρας της ανθρώπινης θέλησης, από τους γιους της θείας για την ενίσχυση της θέλησης, όχι τα πράγματα που τον αντίπαλό του σε αυτόν.
Γιατί δεν υπάρχει τίποτα απολύτως που προέρχονται από τη φύση είναι σε αντίθεση με τον Θεό? όταν δεν μπορώ, η οποία είναι από τη γνωμοδότηση της θέλησης είναι, με ποιο τρόπο, και η διακριτική ευχέρεια των προσώπων που είναι κατανοητό, όπως η διαίρεση, αλλά μόνο αν είναι σύμφωνα με τη φύση, και να συμφωνηθεί.
Διαφορετικά, arcessendus του αυτός που τα έκανε, και κηλίδες να αποδοθεί, ο οποίος μάλιστα επαίνεσε τον Υιό του, ότι η φύση των αγώνων με αυτόν, ο συντάκτης της ετυμηγορίας, .