Et iam finis erat, cum Iuppiter aet

Et iam finis erat, cum Iuppiter aethere summo
despiciens mare velivolum terrasque iacentis
litoraque et latos populos, sic vertice caeli 225
constitit, et Libyae defixit lumina regnis.
Atque illum talis iactantem pectore curas
tristior et lacrimis oculos suffusa nitentis
adloquitur Venus: 'O qui res hominumque deumque
aeternis regis imperiis, et fulmine terres, 230
quid meus Aeneas in te committere tantum,
quid Troes potuere, quibus, tot funera passis,
cunctus ob Italiam terrarum clauditur orbis?
Certe hinc Romanos olim, volventibus annis,
hinc fore ductores, revocato a sanguine Teucri, 235
qui mare, qui terras omni dicione tenerent,
pollicitus, quae te, genitor, sententia vertit?
Hoc equidem occasum Troiae tristisque ruinas
solabar, fatis contraria fata rependens;
nunc eadem fortuna viros tot casibus actos 240
insequitur. Quem das finem, rex magne, laborum?
Antenor potuit, mediis elapsus Achivis,
Illyricos penetrare sinus, atque intima tutus
regna Liburnorum, et fontem superare Timavi,
unde per ora novem vasto cum murmure montis 245
it mare proruptum et pelago premit arva sonanti.
Hic tamen ille urbem Patavi sedesque locavit
Teucrorum, et genti nomen dedit, armaque fixit
Troia; nunc placida compostus pace quiescit:
nos, tua progenies, caeli quibus adnuis arcem, 250
navibus (infandum!) amissis, unius ob iram
prodimur atque Italis longe disiungimur oris.
Hic pietatis honos? Sic nos in sceptra reponis?'
Olli subridens hominum sator atque deorum,
voltu, quo caelum tempestatesque serenat, 255
oscula libavit natae, dehinc talia fatur:
'Parce metu, Cytherea: manent immota tuorum
fata tibi; cernes urbem et promissa Lavini
moenia, sublimemque feres ad sidera caeli
magnanimum Aenean; neque me sententia vertit. 260
Hic tibi (fabor enim, quando haec te cura remordet,
longius et volvens fatorum arcana movebo)
bellum ingens geret Italia, populosque feroces
contundet, moresque viris et moenia ponet,
tertia dum Latio regnantem viderit aestas, 265
ternaque transierint Rutulis hiberna subactis.
At puer Ascanius, cui nunc cognomen Iulo
additur,—Ilus erat, dum res stetit Ilia regno,—
triginta magnos volvendis mensibus orbis
imperio explebit, regnumque ab sede Lavini 270
transferet, et longam multa vi muniet Albam.
Hic iam ter centum totos regnabitur annos
gente sub Hectorea, donec regina sacerdos,
Marte gravis, geminam partu dabit Ilia prolem.
Inde lupae fulvo nutricis tegmine laetus 275
Romulus excipiet gentem, et Mavortia condet
moenia, Romanosque suo de nomine dicet.
His ego nec metas rerum nec tempora pono;
imperium sine fine dedi. Quin aspera Iuno,
quae mare nunc terrasque metu caelumque fatigat, 280
consilia in melius referet, mecumque fovebit
Romanos rerum dominos gentemque togatam:
sic placitum. Veniet lustris labentibus aetas,
cum domus Assaraci Phthiam clarasque Mycenas
servitio premet, ac victis dominabitur Argis. 285
Nascetur pulchra Troianus origine Caesar,
imperium oceano, famam qui terminet astris,—
Iulius, a magno demissum nomen Iulo.
Hunc tu olim caelo, spoliis Orientis onustum,
accipies secura; vocabitur hic quoque votis. 290
Aspera tum positis mitescent saecula bellis;
cana Fides, et Vesta, Remo cum fratre Quirinus,
iura dabunt; dirae ferro et compagibus artis
claudentur Belli portae; Furor impius intus,
saeva sedens super arma, et centum vinctus aenis 295
post tergum nodis, fremet horridus ore cruento.'

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Και τώρα αυτό ήταν το τέλος, η κορυφή όταν ο Δίας αιθέρα
και περιφρονεί το ιπτάμενο θάλασσα και τα εδάφη που βρίσκονται κάτω
και τις ακτές και τις εκτεταμένες λαών, έτσι ώστε η κορυφή του ουρανού,
225, και καθορίζει το βλέμμα του στο βασίλειο.
Και όπως ο ίδιος πετώντας τις έγνοιες στο στήθος του
λυπημένος και αφού συμπληρώθηκε λαμπερά μάτια δάκρυα
της, η Αφροδίτη τον αντιμετωπίζει: «O εσάς που είστε το πράγμα των ανδρών και των θεών
με την αιώνια δύναμη, με τη βίδα σου,
230, θα πρέπει να έχετε Αινείας μου και μόνο,
ποιες ήταν οι Τρώες; σε ποιον, τόσους θανάτους,
όλος ο κόσμος είναι κλειστός εξαιτίας της Ιταλίας;
Σίγουρα, σε αυτήν την πλευρά, οι Ρωμαίοι ήταν με την πάροδο των ετών,
θα είναι οι ηγέτες, από το υπενθύμισε το αίμα του Τεύκρο, 235
ο οποίος έκανε τη θάλασσα και τη γη με όλη τους την ισχύ στα αριστερά,
υποσχέθηκε, για να σας, ο πατέρας μου μεταφέρουν, η γνώμη σας ανάβει,
Αυτό, πράγματι, την καταστροφή της Τροίας και τα θλιβερά ερείπια,
η ζύγιση τύχη και αντίθετη μοίρα?
Αλλά τώρα η ίδια τύχη εξής οι άνδρες τόσο πολλές καταστροφές, 240
ακολουθεί αμέσως. Τι τέλος κάνουν, μεγάλο βασιλιά, των κόπων τους;
Αντήνορα θα μπορούσε να ξεφύγει από την Αχαϊκή υποδοχής,
να διεισδύσουν στις πτυχώσεις της Ιλλυρίας, και μυχό
βασίλεια των Liburnians, και την πηγή των Timavus,
απ 'όπου μέσω εννέα στόματα με το μεγάλο μουρμούρισμα του 245
είναι μια οργισμένη θάλασσα και τα παρακάτω πεδία.
Εδώ, Ωστόσο, ίδρυσε την πόλη της Πάντοβα και τις έδρες των
Τρώων, και στους ανθρώπους έδωσε ένα όνομα, κρέμασε τα όπλα
της Τροίας? απαρτίζεται τώρα μια ειρηνική ειρήνη:
εμείς, απόγονοι σας, στους οποίους έχετε εκχωρήσει την ακρόπολη, 250
πλοίων που χάθηκαν (ανείπωτη!) που έχει χαθεί λόγω της οργής
που πρόδωσε και φυλάσσονται μακριά από στις ιταλικές ακτές.
Αυτή είναι η ανταμοιβή της ευσέβειας; ; Έτσι, εμείς στην εξουσία
"Χαμογελώντας σε αυτήν την πρόγονος των θεών και των ανθρώπων,
που ηρεμεί τον ουρανό και καταιγίδες, 255
φίλησε την κόρη του, λέει στη συνέχεια τέτοια
πράγματα:« Ανταλλακτικά από τον φόβο, την Αφροδίτη: οι άνθρωποι σας παραμένουν αμετάβλητες
τύχες του λαού σας? θα δείτε όλη την πόλη και τα τείχη της υποσχέθηκε Lavinium
τα τείχη, και θα μεταφέρουν με τα άστρα του ουρανού
σου μεγάλη καρδιά Αινεία? Καμία σκέψη έχει αλλάξει. 260
Αυτό για σας (μιλήστε πραγματικά, δεδομένου ότι αυτή η φροντίδα ροκανίζει,
θα κινηθεί μακρύτερα και τα μυστικά του μοίρα)
θα ξεκινήσουν έναν μεγάλο πόλεμο στην Ιταλία, και άγρια ​​έθνη τους
θα συντρίψει τους, τους νόμους και τα τείχη της πόλης,
ενώ το τρίτο καλοκαίρι θα τον έχουν δει να κυριαρχεί επί Λάτιο, 265
πέρασαν, οι Rutulians έχουν κατακτήσει.
Στο η Ασκάνιος αγόρι, στους οποίους τώρα το επώνυμο Iulus έχει
προστεθεί με τον ίδιο, οι UCI ήταν, εφ 'όσον το Ilian, -
τριάντα μεγάλη κύκλους του τροχαίου μήνες,
θα μετατοπίσει το θρόνο του από την έδρα του Lavinium, 270
καθισμάτων, και μεγάλος σε δύναμη, που θα οχυρώσει Alba Longa.
Εδώ τώρα θα υπάρχει κανόνας για τριακόσια χρόνια,
το έθνος του του Έκτορα, μέχρι ένα βασιλικό
ιέρεια. έγκυος από τον Άρη, δίδυμο παιδί της
Από αυτό είναι ικανοποιημένοι με την καστανόξανθο κάλυψη της τρέφοντας 275
Romulus θα λάβουν το λαό, και του Άρη βουτιές κάτω από
τα τείχη των Ρωμαίων από το δικό του όνομα.
αυτά που δεν πραγματοποιείται ούτε τα όρια των πραγμάτων ή του χρόνου?
αλλά αυτοκρατορία χωρίς τέλος έδωσα. Πράγματι πικρή Juno,
οι οποίοι τώρα λάστιχα έξω από τα εδάφη και ο φόβος του ουρανού, 280
σχέδια σε μια καλύτερη, και μαζί μου αγαπάμε τους
Ρωμαίους, άρχοντες του τήβεννος-επενδυμένα:
έτσι είναι ευχάριστο. Έρχεται μια γλιστρούσε,
όταν το σπίτι της Assaracus φημίζεται Μυκήνες,
και θα κυβερνήσει, και πάνω από κατάκοιτος Άργος. 285
θα γεννηθεί από μια όμορφη προέλευσης,
με την εντολή του ωκεανού και η φήμη του από τα αστέρια, -
Julius, ένα όνομα που προέρχεται από τη μεγάλη.
Του στους ουρανούς, στο Orient τρόπαια φόρεμα, εσύ
θέλεις με χαμόγελα λαμβάνετε? Επίσης, θα πρέπει να γίνουν. 290
Στη συνέχεια, οι σκληρές αιώνες, με τους πολέμους
παλιές Τιμής τότε, και Vesta, Quirinus με τον αδελφό του,
θα δώσει τους νόμους? ζοφερή με σίδηρο και η τέχνη των
πυλών του πολέμου θα είναι κλειστό? Μέσα, ασεβής Rage,
κάθεται σε Savage όπλα, 295, και εκατό χάλκινα κόμπους
πίσω από την πλάτη του, θα Roar bristling με αιματηρή στόμα του. »