Igitur, ubi animus ex multis miseri

Igitur, ubi animus ex multis miseriis atque periculis requievit et mihi reliquam aetatem a re publica procul habendam decrevi, non fuit consilium socordia atque desidia bonum otium conterere, neque vero agrum colundo aut venando, servilibus officiis, intentum aetatem agere: sed a quo incepto studioque me ambitio mala detinuerat eodem regressus, statui res gestas populi Romani carptim, ut quaeque memoria digna videbantur, perscribere; eo magis quod mihi a spe, metu, partibus rei publicae animus liber erat

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Ως εκ τούτου, όπου το μυαλό, το υπόλοιπο της εποχής του πολλά προβλήματα και τους κινδύνους και έχω διαπιστώσει ότι πρέπει από το κράτος, δεν είναι το καλό του ελεύθερου χρόνου σε ραθυμία και οκνηρία δεν ήταν η πρόθεσή μου, ούτε το κυνηγητό, ή, πάντως, το πεδίο της colundo, και κατά σκλάβοι από τα καθήκοντά τους, λόγω της ηλικίας τους? Αλλά, από ό, τι είχα ξεκινήσει με τους τόκους αυτούς, το ίδιο ασεβείς φιλοδοξία μου είχε κρατήσει, επέστρεψε στα πράγματα που γίνονται κατά καιρούς από το ρωμαϊκό λαό, που αξίζει να θυμόμαστε για το υπόλοιπο φαινόταν, ήταν να γράψω? περισσότερο επειδή έχω μια ελπίδα, και το φόβο, με τα κόμματα της Δημοκρατίας ήταν ελεύθερη