[17] VI. Ac primus aditus et postul

[17] VI. Ac primus aditus et postulatio Tuberonis haec, ut opinor, fuit, uelle se de Q. Ligario scelere dicere. Non dubito quin admiratus sis, uel quod nullo de alio [quisquam], uel quod is qui in eadem causa fuisset, uel quidnam noui sceleris adferret. Scelus tu illud uocas, Tubero? Cur? Isto enim nomine illa adhuc causa caruit. Alii errorem appellant, alii timorem; qui durius, spem, cupiditatem, odium, pertinaciam; qui grauissime, temeritatem; scelus praeter te adhuc nemo. Ac mihi quidem, si proprium et uerum nomen nostri mali quaeritur, fatalis quaedam calamitas incidisse uidetur et improuidas hominum mentis occupauisse, ut nemo mirari debeat humana consilia diuina necessitate esse superata.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

[17] με τη βία. και ήταν οι πρώτες προσεγγίσεις Tubero και η ζήτηση για αυτά τα πράγματα, όπως νομίζω, ήταν, να ευχηθώ ο ίδιος έξω από το q. η αναφορά του εγκλήματος. Δεν έχω καμία αμφιβολία θαύμασε, αν θέλετε, ή επειδή δεν ήταν ποτέ για τους άλλους [οποιαδήποτε], είτε επειδή το πρόσωπο που θα ήταν στην ίδια υπόθεση, ή για να δείτε τι νέο τέλος έφερνε. το έγκλημα από αυτό που ανακαλύψαμε και Tubero; Γιατί; Για το ότι ήταν ακόμα το όνομα της αιτίας των ασθενειών. άλλοι το αποκαλούν ένα λάθος, ενώ άλλοι φοβούνται, ότι είναι δύσκολο, ελπίδα,απληστία, το μίσος, το πείσμα, ο οποίος με τη μεγαλύτερη επιρροή, από απερισκεψία? έγκλημα, εκτός από ότι είστε ακόμα ότι κανείς. Και για τον εαυτό μου, αν η σωστή και αληθινή όνομα για ασθένεια μας, είναι ότι φαίνεται να έχει πέσει σε μια μοιραία είδος καταστροφής και ανυποψίαστους άνδρες της occupauisse νου, έτσι ώστε θα έπρεπε να εκπλήσσει το γεγονός ότι κανείς στις βουλές της θείας ανάγκης, έχουν ξεπεραστεί.