Unlikely positive agriculture-indus

Unlikely positive agriculture-industry synergies for biofuels
Many researchers have reflected on possible strategies for more sustainable biofuel
production, with solutions ranging from the use of alternate (and especially nonfood)
feedstocks (e.g. Regalbuto 2009), to fostering synergies between agriculture
and industry (e.g. Kay 2009), to promoting more open and extensive North-South
trade (e.g. Mathews 2007). However, although these initiatives address some of the
trade-offs among food security, energy security, and biodiversity protection – the
trilemma, in Tilman et al.’s (2009) description – for landless and non-agrarian rural
peoples these do not solve, and may even exacerbate, the problems that industrial
and globalised biofuel production cause for land rights and land tenure.
Some policies and actions for renewable energy have the potential to benefit
small-scale farmers, promote second- and third-generation biofuels, and encourage
the use of marginal lands rather than food-producing agricultural fields for biofuel
feedstocks. Replacing degraded mixed forests with oil palm plantations (replacing
forests with plantations, preventing net deforestation) and marginal cropland with
Jatropha and switchgrasses (turning unproductive areas, rather than agricultural
fields, into feedstock production lands), may reduce the impact on food crops and
the direct carbon footprint of resulting biofuels. Although plantation forests rarely,
if ever, replicate the ecological and biological value of natural forests, they can
provide some ecological benefits, which vary depending on the extent to which they
are monocultures, introduce exotic and invasive species, and have variation in their
understories (Rudel et al. 2005).

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Απίθανο θετικές συνέργειες της γεωργίας και της βιομηχανίας για την παραγωγή βιοκαυσίμων
Πολλοί ερευνητές έχουν εξετάσει πιθανές στρατηγικές για πιο βιώσιμη βιοκαυσίμων
παραγωγής, με λύσεις που κυμαίνονται από τη χρήση εναλλακτικών (και ιδιαίτερα, μη εδώδιμα)
πρώτη ύλη (π.χ. Regalbuto 2009), στην καλλιέργεια συνεργειών μεταξύ της γεωργίας
και της βιομηχανίας (π.χ. Kay, 2009), για την προώθηση πιο ανοιχτή και εκτεταμένη Βορρά-Νότου
εμπόριο (π.χ. Mathews 2007). Ωστόσο, αν και αυτές οι πρωτοβουλίες αντιμετωπίσει κάποια από τα
συμβιβασμών μεταξύ επισιτιστική ασφάλεια, η ενεργειακή ασφάλεια και η προστασία της βιοποικιλότητας - το
. Τριλήμματος, στο Tilman et al (2009) Περιγραφή - για ακτήμονες και μη αγροτικές αγροτικές
άνθρωποι αυτοί δεν επιλύουν , και μπορεί ακόμη και να επιδεινώσει τα προβλήματα ότι η βιομηχανική
και η παγκοσμιοποίηση προκαλούν την παραγωγή βιοκαυσίμων για τα δικαιώματα γης και κατοχής γης.
Ορισμένες πολιτικές και δράσεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έχουν τη δυνατότητα να επωφεληθούν
οι αγρότες μικρής κλίμακας, την προώθηση της δεύτερης και τρίτης γενιάς βιοκαυσίμων, και να ενθαρρύνει
η χρήση των οριακών εκτάσεων και όχι στην παραγωγή τροφίμων γεωργικής πεδία για τα βιοκαύσιμα
πρώτης ύλης. Αντικατάσταση υποβαθμισμένη μικτά δάση με φυτείες φοινικέλαιου (αντικατάσταση
των δασών με φυτείες, αποτρέποντας καθαρή αποψίλωση των δασών) και του οριακού καλλιεργήσιμων εκτάσεων με
Jatropha και switchgrasses (γυρίζοντας μη παραγωγικούς τομείς, αντί των γεωργικών
τομέων, σε εδάφη της παραγωγής της πρώτης ύλης), μπορεί να μειώσει τις επιπτώσεις στις καλλιέργειες τροφίμων και
η με αποτέλεσμα την άμεση αποτύπωμα άνθρακα των βιοκαυσίμων. Παρά το γεγονός ότι τα δάση φυτεία σπάνια,
αν όχι ποτέ, αναπαράγουν την οικολογική και βιολογική αξία των φυσικών δασών, μπορούν να
παρέχουν κάποια οικολογικά οφέλη, τα οποία ποικίλουν ανάλογα με το βαθμό στον οποίο
είναι μονοκαλλιέργειες, την εισαγωγή εξωτικών και τα χωροκατακτητικά είδη, και έχουν διακύμανση τους
understories ( Rudel et al. 2005).