CUM per Iesum Christum Dominum nost

CUM per Iesum Christum Dominum nostrum, iudicem vivorum atque mortuorum, ad debitos fines ambae pervenerint civitates, quarum est una Dei, altera diaboli, cuius modi supplicium sit futurum diaboli et omnium ad eum pertinentium, in hoc libro nobis, quantum ope divina valebimus, diligentius disputandum est. Ideo autem hunc tenere ordinem malui ut postea disseram de felicitate sanctorum, quoniam utrumque cum corporibus erit et incredibilius videtur esse in aeternis corpora durare cruciatibus quam sine dolore ullo in aeterna beatitudine permanere; ac per hoc cum illam poenam non debere esse incredibilem demonstravero, adiuvabit me plurimum, ut multo facilius omni carens molestia inmortalitas corporis in sanctis futura credatur. Nec a divinis ordo iste abhorret eloquiis ubi aliquando quidem bonorum beatitudo prius ponitur, ut est illud: Qui bonafecerunt in resurrectionem vitae, qui autem mala egerunt in resurrectionem iudicii. Sed aliquando et posterius, ut est: Mittet filius hominis angelos suos, et colligent de regno eius omnia scandala et mittent in caminum ignis ardentem; illic erit fletus et stridor dentium. Tunc iusti fulgebunt sicut sol in regno Patris sui, et illud: Sic ibunt isti in supplicium aeternum, iusti autem in vitam aeternam; et in prophetis, quod commemorare longum est, nunc ille, nunc iste ordo, si quis inspiciat invenitur. Sed ego istum qua causa elegerim, dixi.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Όταν ο Ιησούς Χριστός Κύριος μας, ότι ένας κριτής ζώντων και νεκρών, και οι δύο πόλεις να οφείλεται άκρα τους, ένα από τα οποία δεν υπάρχει παρά μόνο ένας Θεός, από την άλλη του διαβόλου, ο διάβολος πρόκειται να συμβεί, και η φύση της τιμωρίας όλων όσων ανήκουν σ 'αυτόν, σε αυτό το βιβλίο, όσο ένα παρεμβολή του ουρανού, θα επικρατήσει, με μεγαλύτερη λεπτομέρεια συζήτηση. Έχω υιοθετήσει αυτή τη σειρά, και προτιμάται όπως θα συζητήσει την ευτυχία των αγίων, για στις δύο περιπτώσεις με απίστευτη φορείς και τα σώματα των ατελείωτες βάσανα από το να παραμείνουν χωρίς πόνο φαίνεται να είναι στην αιώνια στην αιώνια ευτυχία? Κατά συνέπεια, όταν έχω αποδείξει ότι η τιμωρία δεν θα έπρεπε να είναι απίστευτο, αυτό θα με βοηθήσει στο να αποδείξει ότι οι άγιοι θα είναι πολύ πιο εύκολο να πιστεύουν στην αθανασία του σώματος χωρίς καμία δυσφορία. Ούτε αυτή η σειρά σε αντίθεση με την Αγία Γραφή, όπου θα μπορούσαν στην πραγματικότητα η ευτυχία παρουσίασε για πρώτη φορά, όπως: Όσοι έχουν κάνει καλή, εις την ανάσταση της ζωής? Και αυτοί που έχουν κάνει κακό, εις την ανάσταση της κρίσης. Μερικές φορές, όμως, και στη συνέχεια, ή όπως είναι: ο Υιός του ανθρώπου θα αποστείλει τους αγγέλους του, και θα μαζέψουν έξω από το βασίλειό του όλα τα πράγματα που προσβάλλουν, και θα τους ρίξει στο καμίνι της φωτιάς καίει αγωνιστικό χώρο? : Πρέπει να υπάρχει κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών. Τότε οι δίκαιοι θα λάμψουν σαν τον ήλιο στη βασιλεία του Πατέρα του, και το ίδιο θα πάει μακριά σε αιώνια τιμωρία: αλλά οι δίκαιοι στην αιώνια ζωή? Στους προφήτες, ότι θα έπαιρνε πάρα πολύ καιρό, και τώρα, τώρα μια παραγγελία, τότε ο άλλος βρίσκεται. Αλλά έχω εξηγήσει γιατί έχω επιλέξει, έχω πει.