Numa mortuo, interregnum ut antea s

Numa mortuo, interregnum ut antea secutum est. Inde Tullus Hostilius rex creatus est. Hic ferocior etiam quam Romulus fuit. Quod civitas torpere otio videbatur, causas undique belli quaerebat. Bellum cum Albanis primum ortum est. Albani priores magno exercitu in agrum Romanum impetum fecerunt. Ibi Cluilius, Albanus rex, moritur. Albani dictatorem Mettium Fufetium creant. Ubi is ab Tullo colloquium petiit, rex Romanus non recusavit. Mettius sic locutus est: “Uterque populus se bellum gerere propter iniurias dicit. Re vera cupido imperii duos cognatos vicinosque populus ad arma concitat. Sed potius metuere debemus Etruscos, qui, cum defessi confectique erimus, simul victorem ac victum aggredientur. Certamen igitur de imperio paucorum proelio potius decernamus.” Tullus consilium probavit, quamquam magnam spem victoria habebat.
Forte in utroque exercitu erant trigemini fratres, nec aetate nec viribus dispares, Horatii et Curiatii. Hi Albani erant, illi Romani. Trigemini ad hanc pugnam delecti arma capiunt et in medium inter duas acies procedunt. Duo exercitus, erecti anxiique, in spectaculum animos intendunt. Signo dato, terni iuvenes concurrunt.
Primo congressu duo Romani interfecti sunt et tres Albani vulnerati. Eum qui integer fuit tres Curiatii circumsistere conati sunt. Cum iam Romanus paulum fugisset, respexit atque vidit tres Curiatios magnis intervallis sequentes. Subito constitit et in proximum Curiatium impetum facit; dum exercitus Albanus Curiatios obsecrant ut fratri auxilium ferant, Horatius eum interfecit; deinde victor secundum fratrem petit. Tum magno clamore Romani adiuvant militem suum et ille conficere proelium properat. Priusquam consecutus est tertius, Horatius alterum Curiatium conficit. Iamque singuli supererant, sed nec spe nec viribus pares; alter integer et ferox superioribus victoriis erat; alter defessus vulnere, animo fractus in certamen venit. Nec illud proelium fuit. Curiatium vix sustinentem arma Horatius caedit et iacentem spoliat.
Ad sepulturam inde suorum Romani atque Albani nequaquam paribus animis vertuntur, alteri victores alteri victi. Exercitus domos abducti sunt. Horatii soror, quae uni ex Curiatiis desponsa erat, agnovit inter spolia paludamentum sponsi, quod ipsa confecerat. Solvit crines et multis cum lacrimis sponsum mortuum appellat. Frater, iratus propter maerorem sororis in victoria sua tantoque publico gaudio, gladio eam interfecit. Res ad populum relata est. Homines vehementer moti sunt in eo iudicio, Publio Horatio patre clamante filiam iure caesam esse. Sed magis admiratione virtutis quam iure causae iuvenum absolverunt.
Postea pestilentia gravis in urbem incidit, qua rex quoque affectus est. Hac calamitate fractus sacris postea animum dedit. Postremo, quia sacrum quoddam non rite fecerat –ita fama est- Tullus fulmine percussus cum domo conflagravit. Regnavit annos duos et triginta. [642 π. Χ.]

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Numa είχε πεθάνει, και ένα διάλειμμα, όπως έχουμε ακολουθήσει στο παρελθόν. Στη συνέχεια Tullus Hostilius ο βασιλιάς δημιουργήθηκε. Σε αυτό το σημείο, στην πραγματικότητα πιο πολεμοχαρείς από Romulus ήταν. Η πόλη φάνηκε να κοιμούνται κατά τη συνταξιοδότηση, ψάχνει για τα αίτια του πολέμου σε όλες τις πλευρές. Ο πόλεμος με τους Albans, για πρώτη φορά έχει αυξηθεί. Albans ήταν η πρώτη έκανε μια επίθεση επάνω σε ένα μεγάλο στρατό σε ρωμαϊκή επικράτεια. Cluilius Εκεί, Alban βασιλιάς πέθανε. Alban δικτάτορα επισκεφθείτε Fufetius. Πού μπορείτε να πάρετε ρώτησε για μια συνέντευξη από Tullus, ένας Ρωμαίος βασιλιάς δεν αρνήθηκε. Mettius, ο ίδιος μίλησε έτσι: «Οι δύο άνθρωποι είναι να διεξάγει πόλεμο λόγω των τραυματισμών, λέει. Το γεγονός είναι ότι η απληστία για κυριαρχία ότι δύο των συγγενών και των γειτονικών τους ανθρώπους να πάρουν τα όπλα σε θάνατο. Αλλά μάλλον, θα έπρεπε να φοβούνται οι Ετρούσκοι, οι οποίοι, όταν φθαρεί με confectique θα πρέπει να είναι, ταυτόχρονα, νικητή και ηττημένο αγώνα πριν. Combat, στη συνέχεια, σχετικά με την εντολή των λίγων μάχη μάλλον μπορούμε να την καταπολεμήσουμε ». Tullus, το σχέδιο ήταν να είναι έτσι, παρά την μεγάλη ελπίδα για τη νίκη που είχε.
έτυχε να είναι και στις δύο στρατοί τριπλέτα των αδελφών, σε έτη και τη δύναμη, του Horace και Curiatius. Αυτές οι Αλβανοί, ήταν αυτές της Ρώμης. Τα τρίδυμα στην επιλεγμένη κατασχέθηκαν όπλα τους, και στη μέση της μάχης ανάμεσα στις αντίθετες γραμμές. Δύο από το στρατό, και το νευρικό, και ανήσυχοι, στην εκπομπή τα μυαλά του επιθυμία να κάνει. Το σήμα που δίνεται, οι τρεις νεαροί άνδρες πρόσωπο με πρόσωπο.
είχαν σκοτωθεί κατά την πρώτη συνάντηση Δύο από τους Ρωμαίους και οι τρεις Albans τραυματίστηκαν. Οι τρεις Curiatii συγκεντρώνονταν γύρω από αυτόν που ήταν άθικτο, θα προσπαθούσαν να. Από αυτή τη φορά οι Ρωμαίοι είχαν καταφύγει σε μικρή απόσταση, κοίταξε, και είδε τα τρία ακόλουθα Curiatii σε μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ξαφνικά, σταμάτησε και ο γείτονάς της Curiatius μια επίθεση πάνω του? Ενώ ο στρατός του Δούκα της Alva Curiatii και ικεσία ότι φέρνουν βοήθεια στον αδελφό του, τον Horace τον σκότωσε και στη συνέχεια τον νικητή, ο δεύτερος αδελφός, ο ίδιος ζητά. Στη συνέχεια, φωνάζοντας, Ρωμαίοι την ενθάρρυνε και να τελειώσει τον αγώνα έξω. Πριν έλαβα χθες, Horace δεύτερη Curiatius. Και τώρα κάθε ένας από αυτούς επέζησαν, αλλά είτε την εμπιστοσύνη ή τη δύναμη ίση με ένα ακέραιο και το άλλο είναι έντονος ήταν ο πρώην νίκες τους, ενώ το άλλο, κουρασμένος από την πληγή, στο μυαλό του αναλύονται σε ένα διαγωνισμό έρχεται. Δεν υπήρχε μάχες. Horace δύσκολα Curiatius φέρουν όπλα, σκοτώνοντας και ψέματα λεηλατήθηκε.
Albans πρωταθλητές, αλλά τα μυαλά τους στράφηκαν προς θάβουν τους νεκρούς, τους Ρωμαίους και τους άλλους νικητές του άλλου νίκησε. Ο στρατός αποσύρθηκε στα σπίτια τους. Αδελφή του Οράτιου, η οποία είναι μία από τις Curiatii ήταν αρραβωνιασμένη με, αναγνώρισε, μεταξύ των λάφυρα ένας μανδύας του μνηστήρα της, ο οποίος είχε κάνει. Χαλάρωσε τα μαλλιά της και κάλεσε νεκρή, με πολλά δάκρυα. Ένας αδελφός, ήταν θυμωμένος, λόγω της νίκης της δικής θρίαμβό του και το ευρύ κοινό στη θλίψη της αδελφής του με χαρά και με το σπαθί τον σκότωσε. Το θέμα παραπέμφθηκε στο λαό. Η κρίση των ανδρών ήταν πολύ φυσική δύναμη υποχώρησαν σ 'αυτόν, φώναξαν την κόρη του Publius Horatius, ο πατέρας είχε σκοτωθεί δίκαια να είναι. Αλλά ακόμα περισσότερο από το νόμο, η εκδίκασή θαυμασμό της ισχύος των νέων ανδρών είχαν προηγουμένως καταδικαστεί σε φυλάκιση.
Αργότερα, έπεσε σε φοβερή ασθένεια μέσα στην πόλη, με το οποίο ο βασιλιάς και ο ίδιος ασχολήθηκε με. Στη συνέχεια σπάσει επάνω σε αυτήν την ήττα, ο νους του ιερού πληρώνονται για αυτό. Τέλος, όπως είχε κάνει και τόσο η ιστορία δεν είναι σε εύθετο ώστε το ιερό-ένα είδος χτυπηθεί από κεραυνό και με το σπίτι του Tullus, καταναλώθηκαν. Αυτός βασίλεψε τριάντα δύο χρόνια. [642 π. Χ.]