Trusting another and being trustedW

Trusting another and being trusted
When looking at the notion of ‘trust’, I first of all consider how a child trusts others based on an
understanding of ‘trust’ as a need to rely on the good will of others, and in this case the way children rely
on others such as parents, carers, friends and strangers in a variety of ways to care for and protect them. I
then extend this to look at ‘trust’ from the perspective of a child being trusted by others to be responsible,
to take control and do things in ways that extends their skills and competencies. It is this second
dimension that is not as prominent in the literature on trust, and yet which reveals much of what is
important for a child in ‘being trusted’. Overall, I argue that, if we are to fully appreciate the formative
role of trust in childhood experience, we need to consider both these aspects of the notion of trust. This is
because, taken together, they help to explain the key foundations of a child’s relationships with others and
the importance of trust in a broader sense for a child’s development as a competent, confident and active
human agent.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Εμπιστοσύνη άλλο και να εμπιστεύονται
Όταν κοιτάζετε την έννοια της «εμπιστοσύνης», 1 πρώτα απ 'όλα σκεφτείτε για το πώς ένα παιδί εμπιστεύεται τους άλλους με βάση την
κατανόηση της «εμπιστοσύνης» ως ανάγκη να στηριχθεί στην καλή θέληση των άλλων, και στην περίπτωση αυτή η τρόπο τα παιδιά στηρίζονται
σε άλλους, όπως οι γονείς, φροντιστές, τους φίλους και τους ξένους σε μια ποικιλία τρόπων για τη φροντίδα και την προστασία τους. 1
στη συνέχεια να επεκταθεί προκειμένου να εξετάσει «την εμπιστοσύνη» από την οπτική γωνία ενός παιδιού που εμπιστεύονται οι άλλοι να είναι υπεύθυνοι,
για να αναλάβει τον έλεγχο και να κάνουμε τα πράγματα με τρόπους που εκτείνεται δεξιοτήτων και ικανοτήτων τους. Είναι αυτή η δεύτερη
διάσταση που δεν είναι τόσο εμφανή στη βιβλιογραφία στην εμπιστοσύνη, και όμως το οποίο αποκαλύπτει πολλά για το τι είναι
σημαντικό για ένα παιδί στην «να εμπιστευθεί». Συνολικά, 1 υποστηρίζουν ότι, αν θέλουμε να εκτιμήσουμε πλήρως τη διαμορφωτική
ρόλο της εμπιστοσύνης στην παιδική ηλικία εμπειρία, θα πρέπει να εξετάσει και τα δύο αυτά πτυχές της έννοιας της εμπιστοσύνης. Αυτό είναι
επειδή, στο σύνολό τους, μπορούν να βοηθήσουν να εξηγήσουν τα βασικά θεμέλια των σχέσεων του παιδιού με τους άλλους και
τη σημασία της εμπιστοσύνης σε μια ευρύτερη έννοια για την ανάπτυξη του παιδιού ως αρμόδια, αυτοπεποίθηση και ενεργό
ανθρώπινο παράγοντα.