] Haec Scipionis oratio, quod senat

] Haec Scipionis oratio, quod senatus in urbe habebatur Pompeiusque aberat, ex ipsius ore Pompei mitti videbatur. Dixerat aliquis leniorem sententiam, ut primo M. Marcellus, ingressus in eam orationem, non oportere ante de ea re ad senatum referri, quam dilectus tota Italia habiti et exercitus conscripti essent, quo praesidio tuto et libere senatus, quae vellet, decernere auderet; ut M. Calidius, qui censebat, ut Pompeius in suas provincias proficisceretur, ne qua esset armorum causa: timere Caesarem ereptis ab eo duabus legionibus, ne ad eius periculum reservare et retinere eas ad urbem Pompeius videretur; ut M. Rufus, qui sententiam Calidii paucis fere mutatis rebus sequebatur. Hi omnes convicio L. Lentuli consulis correpti exagitabantur. Lentulus sententiam Calidii pronuntiaturum se omnino negavit. Marcellus perterritus conviciis a sua sententia discessit. Sic vocibus consulis, terrore praesentis exercitus, minis amicorum Pompei plerique compulsi inviti et coacti Scipionis sententiam sequuntur: uti ante certam diem Caesar exercitum dimittat; si non faciat, eum adversus rem publicam facturum videri.

Αποτελέσματα (Γίντις) 1:

] דאס רייד פון סיפּיאָו ס, ווי די סענאט איז אין די שטאָט, און פּאַמפּי איז נאָענט, פון די ליפן פון פּאָמפּיי זיך. עטלעכע האט אויסגעדריקט ווייניקער שטרענג קוקן, אַזאַ ווי עם מאַרסעללוס, ווען ער איז אוועק אין זיין רעדע, האט אַז ער דארף נישט צו זיין ריפערד צו די סענאַט איידער די דערקלערונג פון דעם ענין, ביז לעוויז זענען געמאכט איבער אַלע איטאליע, און אַרמיז אויפשטיין אונטער וועמענס שוץ די סענאַט, פרילי און בעשאָלעם, וואָס ער געוואלט צו, זיי געדאַנק געהעריק, ווי עם קאַלידיוס, וואס אויסגעדריקט די מיינונג, אז פּאָמפּעיוס געקומען צו זיין אייגן פראווינצן אין סדר אַז עס זאל זיין קיין מאָטיוו צו מורא, ווייל עקסטאָרטעד צוויי לידזשאַנז פון אים, כדי זיי זאלן ווערן די שטאָט איז געווען האלטן זיי צוריק און ריטיינינג זיי נאָענט צו ימפּעריללינג אים ווי עם רופוס, וואס איבערגעגעבן די דין פון קאַלידיוס אַ ביסל מאַדאַפאַקיישאַנז נאכגעגאנגען. זיי זענען אַלע האַרט אנגעבייזערט דורך לענטולוס, פיינטיד אַוועק. ער לעגאַמרע ניט געוואלט צו קאַלידיוס. מאַרסעללוס, אָוועראַוועד דורך זיין מיינונג. אזוי מערסט פון די סענאַט, ינטימידייטיד דורך די טרעץ פון פּאָמפּיי ס פריינט, ומגערן און רילאַקטאַנטלי אנגענומען סיפּיאָו ס מיינונג, רובֿ פון די ווייַטערדיק טנאָים: איידער די ספּעסאַפייד טאָג, און צו מאַכן נוצן פון, קיסר זאָל דיסבאַנד זיין מיליטער, אויב זיי טאָן ניט טאָן אַזוי, ער זאָל ער געהאלטן ווי אַקטינג קעגן די שטאַט.