Iam filii Anci prope adulti erant.

Iam filii Anci prope adulti erant. Sed Tarquinius ipse rex creari
cupiebat. Is primus palam regnum petiit, memorans officia privata ac publica
et begignitatem in omnes. Magno consensu populus Romanus eum regnare
iussit.
Tarquinius, Latinis bello victis, ludos magnificos fecit. Tum primum
locus circo, qui Maximus dicitur, designatus est. Ludi sollemnes manserunt,
Romani aut Magni appellati.
Magna quoque opera a rege incepta sunt, ut populus non quietior in
pace quam in bello esset. Muro lapideo urbem cingere paravit, et loca circa
forum aliasque convalles cloacis siccavit. Fundamenta aedis Iovis in Capitolio
iecit.
Eo fere tempore in regia prodigium mirabile fuit. Caput pueri
dormientis, cui Servius Tullius fuit nomen, multorum in conspectus arsit.
Servi, qui aquam ad restinguendam flammam ferebant, ab regina retenti sunt.
Mox cum puer e somno excitatus esset, flamma abiit. Tum, abducto in
secretum viro, Tanaquil, “Videsne tu hunc puerum,” inquit, “quem tam
humili cultu educamus? Lumen profecto portendit eum aliquando nobis
praesidio futurum esse. Proinde artibus liberalibus erudiendus est.” Ingenium
iuvenis vere regium erat. Tarquinius igitur ei filiam suam despondit.
Etsi Anci filii duo antea irati fuerant quod peregrinus Romae regnabat,
tum maior erat indignatio, quoniam servo iam regnum patere videbatur.
Regem igitur interficere regnumque occupare constituerunt. Ex pastoribus
duo ferocissimi ad facinus delecti in vestibulo regiae specie rixae in se omnes
apparitores regios converterunt. Inde vocati ad regem dicere in vicem iussi
sunt. Unus rem exponit. Dum intentus in eum se rex totus avertit, alter elatam securim in caput regis deiecit; relicto in vulnere telo, ambo foras fugiunt.
Tarquinium moribundum apparitores excipiunt; illos fugientes lictores
comprehendunt.
Magnus sequitur populi tumultus, inter quem Tanaquil claudi regiam
iubet. Servio inde celeriter ad se vocato, auxilium oravit. “Tuum est regnum,”
inquit, “Servi, si vir est, non eorum qui alienis minibus pessimum facinus
fecerunt. Erige te deosque duces sequere, qui divina flamma hoc caput clarum
futurum esse portenderunt. Noli perturbari quod peregrinus es. Etiam nos
peregrini regnavimus. Si propter subitam rem consilia fingere non potes, mea
tamen consilia sequere.”
Cum iam clamor multitudinis vix sustineri posset, Tanaquil ex
superiore parte regiae populum ita allocuta est: “Cum vulnus regis grave sit,
iam tamen ad se redit; brevi tempore regem ipsum videbitis. Interim vult
Servium Tullium rem publicam administrare.” Itaque Servius per aliquot
dies, cum Tarquinius iam mortuus esset, suas opes firmavit. Tum demum
mors regis nuntiata est. Servius, praesidio firmo munitus, primus iniussu
populi voluntate partum regnavit.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Τώρα τα παιδιά Ancus σχεδόν καλλιεργούνται-up. Αλλά, για να γίνει βασιλιάς, Tarquinius
ήθελε να. Το βασίλειο είναι ο πρώτος ανοιχτά ζήτησε, μιλώντας τόσο των δημόσιων όσο και των ιδιωτικών γραφείων
και σε όλα τα begignitatem. Η Μεγάλη, η συγκατάθεση του ρωμαϊκού λαού, άρχισαν να
πρέπει να έχεις έτοιμο.
Tarquinius, τους Λατίνους, κατακτήθηκαν στον πόλεμο, και το παιχνίδι έχει κάνει εξαιρετικά πράγματα. Αυτό ήταν το πρώτο
μέρος του τσίρκου, ο οποίος ονομάζεται Μάξιμος, εκχωρηθεί. Οι Αγώνες της σταθερής περιόδου παρέμειναν,
κλήθηκαν ο Μέγας ή οι Ρωμαίοι.
Μεγάλη, επίσης, τα έργα τα οποία ξεκίνησαν από το βασιλιά, ότι οι άνθρωποι απολαμβάνουν όχι περισσότερο ήσυχο σε
ειρήνη από ό, τι στον πόλεμο, ήταν. Έχει προετοιμάσει μια πόλη η οποία περιβάλλεται με ένα πέτρινο τοίχο, και σε σχέση με τον τόπο του
φόρουμ και άλλες cloacis οι κοιλάδες στερέψει. Τα θεμέλια του ναού του Δία στο Καπιτώλιο,
γύρισε.
Περίπου την ίδια εποχή υπήρχε μια υπέροχη Ήταν υπέροχο. Το κεφάλι του αγοριού
κοιμόταν, της οποίας το όνομα ήταν Servius Tullius, και πολλοί από τους κρατούμενους στις φλόγες.
Σκλάβους, οι οποίοι έφερναν το νερό για να σβήσει τη φλόγα της οπής με ανυπομονησία και κρατήθηκαν κάτω από τη βασίλισσα.
Αλλά αμέσως μετά, ξύπνησε από τον ύπνο με ένα παιδί, μια φλόγα πήγε στο δρόμο του. Στη συνέχεια, λαμβάνοντας την
σύζυγό άκρη, Tanaquil, «Βλέπεις αυτό το αγόρι," είπε, "τον οποίο η
ταπεινή στυλ; Φως σίγουρα του έδειξε κάποια μέρα
θα είναι ένας φρουρός. Κατά συνέπεια, οι φιλελεύθερες τέχνες έχουν εκπαιδευτεί από αυτό. "Τους
βασιλική οικογένεια ήταν πολύ νέος. Ταρκύνιο ασχολείται με την κόρη του.
Αν Ancus δύο γιους ήταν θυμωμένος ότι ένας ξένος είχε αποφανθεί Ρώμη,
η μεγαλύτερη ήταν η μανία που έμοιαζε να κρατήσει ανοιχτό το βασίλειο.
Ο βασιλιάς έκανε την κίνηση για να καταλάβει το θρόνο. Ποιμένες,
τέλεια desperadoes, ήταν δύο άνδρες έχουν επιλεγεί για την πράξη του δικαστηρίου της φιλονικίας του βασιλιά, που προσέλκυσε όλη
την προσοχή βασιλικοί φρουροί. Από αυτό καλείται να το βασιλιά, να πω, με τη σειρά τους, που είχαν διαταχθεί
να. Ένα πράγμα που εξηγεί. Ενώ η πρόθεση του βασιλιά και έδιωξε σε ακρόαση με τον ίδιο, το άλλο αιωρείται ψηλά το τσεκούρι του και έριξαν το κεφάλι του βασιλιά? αφήνοντας το όπλο στο τραύμα, τόσο έξω από το σπίτι τρέχουν μακριά.
πεθαίνουν Ταρκύνιο σε αγγελιοφόρους τους εξαιρέσεις? οι φυγάδες οι λοχίες
μία.
Magnus ακολουθεί την ταραχή των ανθρώπων, μεταξύ των οποίων το παλάτι για να Tanaquil
που πρέπει να παρέχονται. Κληθεί της από εκεί, γρήγορα εκ των προτέρων για να εξυπηρετήσει, να βοηθήσει, και προσευχήθηκε. "Σου είναι η βασιλεία,"
είπε ο ίδιος, «Σκλάβοι, αν ένας άνθρωπος, δεν είναι εκείνοι που έχουν, στα χέρια του αυτό το χειρότερο από τα εγκλήματα
που έχουν διαπράξει. Up! Ακολουθήστε τις οδηγίες της, τη θεία φλόγα του παρόντος κεφαλαίου, είναι σαφές ποιος
θα είναι ο συμβολική. Μην να διαταραχθεί ότι είστε ένας ξένος. Επίσης,
οι ξένοι, έχουν βασίλευε. Εάν, λόγω της ξαφνικής δεν μπορείτε να φανταστείτε ότι τα σχέδια του θέματος, με τη δική
μου. Σχέδια, ωστόσο, follow me
"Όταν είχαν τώρα η κραυγή του λαού δεν θα μπορούσε να περιοριστεί, Tanaquil από
το πάνω μέρος της προσέγγισης του βασιλιά, που απευθύνεται στους ανθρώπους έτσι:« Όταν πληγή του βασιλιά είναι μερικές
φορές, όμως, επιστρέφει στον εαυτό του, τώρα? σε σύντομο χρονικό διάστημα για να δείτε το βασιλιά. Εν τω μεταξύ, επιθυμεί να
Servius Tullius, στη δημόσια διοίκηση του. "Ως εκ τούτου, ο υπηρέτης για αρκετές
ημέρες, με Ταρκύνιο, ήταν ήδη νεκρός, να ενισχύσει τη θέση του. Τώρα επιτέλους το
θάνατο του βασιλιά είχε ανακοινωθεί. Maurus Servius Honoratus, μια ισχυρή φρουρά, πρώτη χωρίς την έγκριση
του λαού, η βούληση της γέννησης, επικράτησε.