The global political economy of bio

The global political economy of biofuels has been shifting direction since 2007, as
investments in alternative energy continue to grow, as chains of production and
consumption crisscross and deepen in new regions, and as governments and
corporations reassess economic prospects and political obstacles. Preceding the 2007
food crisis, many analysts saw biofuels as a pathway toward more sustainable
development, with the potential to support small-scale farmers, develop rural
economies, and reduce greenhouse gases. This cautious optimism dampened after biofuels were linked to higher food prices and deforestation, and as scientific studies
put into doubt their carbon neutral status, especially those derived from food crops.
In response, biofuel investors and producers launched new alliances to advance the
industry. The effects of these new partnerships and interests extend beyond their
impacts on food prices and security. Internationally, the emerging economics of the
biofuel industry are altering relations among states and between states and industry,
especially with multinational corporations (MNCs).1 Domestically, these alliances
are affecting land tenure and livelihoods of diverse rural groups in ways that mimic
destructive patterns already common in industrial forestry and agriculture.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Η παγκόσμια πολιτική οικονομία έχει μετατόπιση κατεύθυνση των βιοκαυσίμων από το 2007, καθώς
οι επενδύσεις σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας συνεχίσει να αυξάνεται, όπως την αλυσίδα της παραγωγής και της
κατανάλωσης σταυρωτό και να εμβαθύνει σε νέες περιοχές, και καθώς οι κυβερνήσεις και
εταιρείες να επανεκτιμήσει τις οικονομικές προοπτικές και πολιτικά εμπόδια. Προηγείται του 2007
επισιτιστικής κρίσης, πολλοί αναλυτές είδαν τα βιοκαύσιμα ως οδός προς πιο βιώσιμη
ανάπτυξη, με τη δυνατότητα να στηρίξει τους αγρότες μικρής κλίμακας, την ανάπτυξη της υπαίθρου
οικονομίες, και τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου. Αυτή η συγκρατημένη αισιοδοξία βρεγμένο μετά βιοκαυσίμων συνδέθηκαν με υψηλές τιμές των τροφίμων και της αποψίλωσης των δασών, και ως επιστημονικές μελέτες
έχουν τεθεί σε αμφιβολία ουδέτερα κράτη άνθρακα, ιδιαίτερα εκείνων που προέρχονται από καλλιέργειες τροφίμων.
Σε απάντηση, οι επενδυτές και οι παραγωγοί ξεκίνησαν νέες συμμαχίες για να προωθήσει τα βιοκαύσιμα
βιομηχανία. Τα αποτελέσματα αυτών των νέων εταιρικών σχέσεων και συμφερόντων εκτείνονται πέρα από τους
επιπτώσεις στις τιμές των τροφίμων και της ασφάλειας. Σε διεθνές επίπεδο, οι αναπτυσσόμενες οικονομίες του
είναι βιομηχανίας βιοκαυσίμων αλλάζοντας τις σχέσεις μεταξύ των κρατών και μεταξύ των κρατών και της βιομηχανίας,
ειδικά με πολυεθνικές εταιρείες (ΤΜΧ) .1 Στο εσωτερικό της χώρας, οι συμμαχίες αυτές
επηρεάζουν γαιοκτησίας και τα μέσα διαβίωσης των διαφόρων αγροτικών ομάδες με τρόπους που μιμούνται
καταστροφικό πρότυπο ήδη κοινά σε βιομηχανικές δασοκομία και τη γεωργία.