Papastephanou argues that the tende

Papastephanou argues that the tendency in education to apply a discourse of control is far removed from
the reality of the lack of certainty we face in human life (2006, 48). Further, what we see from learners is
a ‘longing for the risks that make life meaningful’ (Papastephanou 2006, 49).
It may seem obvious to make the point that life inevitably involves risks, but the ways in which
surveillance technologies are used on children appear to aim at achieving a risk-free environment, with
‘risk-avoidance’ promoted as a given good. A couple of examples illustrate this point. Baby monitors can
be used to detect temperature, humidity, breathing and heart rate in addition to transmitting sound and
video images, aiming to promote peace of mind and reassurance for parents that their baby is safe while
sleeping or resting. While such monitors may provide a helpful tool in particular situations, it is open to
question whether promoting such devices as the ‘must have’ gadget for ‘responsible parents’ (Baby Video
Monitors Review) is an appropriate response to the actual risk that all parents encounter. GPS tracking
systems that are installed in children’s clothing, mobile phones or watches are also promoted as a general
parental tool, aiming to provide reassurance to parents that they will always know where their child is.
(See for example Track My Kids) It is the growing promotion of these forms of surveillance as
‘normalised’ responses to everyday risks that reveal how efforts to monitor and control children using
such technologies promotes an approach to childhood that aims to leave little to chance.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Παπαστεφάνου υποστηρίζει ότι η τάση στην εκπαίδευση για να εφαρμόσει ένα λόγο του ελέγχου είναι πολύ μακριά από
την πραγματικότητα της έλλειψης ασφάλειας που αντιμετωπίζουμε στη ζωή του ανθρώπου (2006, 48). Περαιτέρω, αυτό που βλέπουμε από τους μαθητές είναι
ένα «λαχτάρα για τους κινδύνους που κάνουν τη ζωή νόημα» (Παπαστεφάνου 2006, 49).
Μπορεί να φαίνεται προφανές να κάνει το σημείο ότι η ζωή συνεπάγεται αναπόφευκτα κινδύνους, αλλά οι τρόποι με τους οποίους
οι τεχνολογίες παρακολούθησης που χρησιμοποιούνται για τα παιδιά φαίνεται να αποσκοπούν στην επίτευξη ενός περιβάλλοντος χωρίς ρίσκο, με
«αποφυγής κινδύνου» προωθείται ως ένα δεδομένο αγαθό. Ένα ζευγάρι από παραδείγματα επεξηγούν αυτό το σημείο. Μωρό οθόνες μπορούν
να χρησιμοποιηθούν για την ανίχνευση της θερμοκρασίας, της υγρασίας, του ήχου και της αναπνοής και του καρδιακού ρυθμού, εκτός από τη μετάδοση
εικόνων βίντεο, με στόχο να προωθήσει την ειρήνη του μυαλού και διαβεβαίωση για τους γονείς ότι το μωρό τους είναι ασφαλή, ενώ
στον ύπνο ή ανάπαυση. Ενώ τέτοιες οθόνες μπορεί να παρέχει ένα χρήσιμο εργαλείο στη συγκεκριμένη κατάσταση, είναι ανοιχτή σε
ερώτηση κατά πόσον η προώθηση συσκευές όπως το «πρέπει να έχει» το gadget για «υπεύθυνη γονέων (το μωρό Βίντεο
Οθόνες σχόλια) αποτελεί την κατάλληλη απάντηση στο πραγματικό κίνδυνο ότι όλοι οι γονείς συνάντηση. εντοπισμού GPS
συστήματα που είναι εγκατεστημένα στα παιδικά ρούχα, κινητά τηλέφωνα ή ρολόγια προωθούνται επίσης ως γενικό
εργαλείο γονικού, με στόχο να προσφέρει διαβεβαίωση στους γονείς ότι θα ξέρετε πάντα όπου το παιδί τους είναι.
(Βλέπε για παράδειγμα Παρακολουθήστε τα παιδιά μου) Είναι η αυξανόμενη προώθηση αυτών των μορφών της εποπτείας ως
«κανονικοποιημένη» απαντήσεις στις καθημερινές προσπάθειες για την παρακολούθηση και τον έλεγχο των κινδύνων που αποκαλύπτουν πώς τα παιδιά που χρησιμοποιούν
τέτοιες τεχνολογίες προωθεί μια προσέγγιση για την παιδική ηλικία, που έχει ως στόχο να αφήσει λίγο στην τύχη.