[0627B] Cum non Romae solum, sed pe

[0627B] Cum non Romae solum, sed per provincias etiam propter Severi reditum, victoriamque de Albino reportatam ederentur, spectacula, libros de Spectaculis et de Idololatria ea occasione scripsisse Tertullianum [0627C] Cl. Noesseltus demonstravit. Nonnulli equidem conjectant librum de Spectaculis abs Tertulliano compositum fuisse in montanismo, quia in illo iis suffragari videtur, qui revelationes petebant (Tertull. lib. de Spect., cap. 29) . Verum quis nescit, et ipsos Ecclesiae catholicae matyres revelationes a Deo postulasse, ut videre est in actis sanctarum Perpetuae et Felicitatis (XXXV. Acta sincera, Ruinart, pag. 87) ; Quae publice in collectis legebantur temporibus D. Augustini (Augustin. Serm. 280) ? Adde, quod S. Cyprianus expresse asserat, confessores de imminenti eorum martyrio per visionem saepe admonitos fuisse (Cyprian. Epist, XI et XVI) . Utut autem haec sint, certe scopus hujus tractatus fuit apud Tertullianum, christianos, ipsosque catechumenos a spectaculis avocare, [0627D] demonstrando quam inverecunda sint hujusmodi oblectamenta, verae pietati, cultuique sincero quem Deo debemus, contraria, atque iis etiam infesta qui fastus mundi, voluptates, ac idololatriam ejurarunt. Primo duo plausibilia ethnicorum argumenta removet, quorum primum: Nihil obstrepere religioni in animo et in conscientia tanta solatia extrinsecus oculorum, vel aurium, nec vero Deum offendi oblectatione hominis. Secundum: Christianos, expeditum morti genus, ad hanc obstinationem erudiri abdicatione voluptatum quo facitius vitam contemnant, amputatis quasi retinaculis ejus. Explosa dein alia ridicula objectione paganorum, quod omnia quae theatro inserviunt, terra, saxa, leones, vires corporis, vocis [0628B] suavitates sint res a Deo creatae, atque propterea non repudiandae, exceptioni quorumdam christianorum asserentium, in Scriptura sacra nullibi spectaculis adesse expresse prohiberi, opponit illa regii Prophetae: [0628C] Beatus vir, qui non abiit in concilium impiorum, et in via peccatorum non stetit, et in cathedra pestilentiae non sedit. Addit dein ad hanc fugam teneri fideles, quia aquam ingressi fidem professi sunt, et renuntiasse diabolo, et pompae et angelis ejus ore suo contestati sunt, et ludos ac spectacula ad idololatriam pertinere affirmat, a qua originem suam traxisse demonstrat, atque ludorum nomina, eorumdem apparatum idololatricum, loca superstitiosa, et artes recenset. De circo disserens ait: quamvis circus idolis, et signis superstitiosis esset impletus, nihilominus christianos extra spectaculorum tempus sine crimine posse intrare, sicut in ipsa templa intrarent, si caussa intrandi culpa vacet. De circo transit ad theatrum particulariter Veneri et Baccho consecratum; inde ad [0628D] athletarum certamina suo quaeque numini sacrata et denique ad gladiatores, qui suum pompis funereis originem debebant; ultima haec spectacula ad amphitheatrum pertinebant. Sed praeter idololatriam, causam principalem, alias adhuc commemorat rationes, ob quas spectacula a christianis vitanda sint, Periculum scilicet amittendi Spiritum sanctum in commotione passionum nostrarum; damnum temporis christiano adeo pretiosi; injurias, maledicta, calumnias, et convicia. Ibi quippe publice omnia nefanda producebantur, quae alibi summa cura occultabantur. Quantum a sana ratione abhorreat, ostendit, ea in spectaculis cupide quaerere, quae in reliquo vitae commercio videre vel committere pudor et horror vetant. Tum [0629A] pergit: Rerum earum imaginem, quas facere non licet videre non expedit; atqui in Tragoedia horrenda crimina, in Comoedia lasciviam, spectatorum oculis exhibetis. Hominem ratione praeditum, crudelem et saevum esse non decet, ergo etiam aspectu horrido, ubi homines trucidantur, delectari non decet, quamvis etiam necati fuerint morte ob scelera digni. Insanum est, artem illam magni facere, cujus periti ob infamiae notam honestorum hominum societate excluduntur. Exin larvatorum proterviam increpat, virisque, qui vester muliebres assumerent, intentatam a Deo maledictionem memorat; quippe viri muliebri habitu mulierum personam in scena agebant. Postea ostendit iterum spectaculorum usum esse baptismo contrarium, ipsosque gentiles christianos a repudio spectaculorum distinguere [0629B] consuevisse. Tandem exempla duo adducit christianorum propter frequentata spectacula punitorum. Dein exhortatur christianos, ut in gemitibus hic vitam degant, dum gentiles voluptatibus sese immergunt, nihilque magis in votis habeant, quam exire de hoc saeculo, ut ad Deum perveniant. Volens autem ostendere Tertullianus quaenam sint voluptates, et oblectamenta, quae christianos decent, scribit: Quae major voluptas, quam fastidium ipsius voluptatis, quam saeculi totius contemptus, quam vera libertas, quam conscientia integra . . . . quod calcas Deos nationum, quod daemonia expellis, quod medicinas facis, quod revelationes petis, [0630A] quod Deo vivis? Hae voluptates, haec spectacula christianorum, sancta, perpetua, gratuita. Tandem agones Martyrum, passionem D. N. J. Christi, propinquum illius adventum, judicium extremum, poenas impiorum aeternas, praemiaque bonorum, ut sedulo contemplentur, hortatur. LUMP.



CAPUT PRIMUM.

Qui status fidei [(a) [0629D] Qui status fidei. Scriptum hunc librum non ad jam Christianos tantum, sed et Catechumenos, quos auctor Audientes solet nuncupare, patet, tum ex verbis istis: Dei servi, cognoscite, qui maxime ad [0629C] Deum acceditis, quae ad Catechumenos: tum ex illis: Recognoscite qui jam accessisse vos testificati et confessi estis, quod ad jam baptizatos, qui fidei testificationem in baptismo reddiderant, pertinet. PAM.] , quae ratio veritatis, quod praescriptum disciplinae, inter caeter

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

[0627B] Αν και δεν είναι μόνο στη Ρώμη, αλλά και για το καλό του Σεβήρου, μέσω της επιστροφής των επαρχιών, και τη νίκη του Αλβίνος reportatam τέτοια αιματοχυσία, τις παραστάσεις και με την ευκαιρία αυτή έγραψε τα βιβλία των Αγώνων και στην ειδωλολατρία: Τερτυλλιανός [0627C] Cl. Noesseltus έδειξε. Κάποιοι, μάλιστα, το υποθέσει από το βιβλίο των Αγώνων να έχουν συντεθεί στο Montanismo Τερτυλλιανός, επειδή σε αυτήν Αυτός φαίνεται να υποστηρίζουν αυτούς που είναι οι αποκαλύψεις των άλλων ανταγωνιστών (Τερτυλλιανός. Lib. Από την Sped., Κεφ. 29). Αλλά ποιος δεν γνωρίζει, οι οποίοι επίσης είχαν ζήτηση από τις αποκαλύψεις της Καθολικής Εκκλησίας matyres από τον Θεό, όπως φαίνεται στη δραστηριότητα των Αγίων Περπέτουα και Φελίτσιτας (35. Εφημερίδα της ειλικρινούς, Ruinart, σελ 87).? Στα αποσπάσματα, τα οποία είχαν διαβάσει δημοσίως την εποχή του Αγίου Αυγουστίνου (St. Augustin. Serm. 280); Προσθέστε το γεγονός ότι ο Άγιος Κυπριανός υποστηρίζουν ρητώς ότι, συχνά, οι ομολογητές υπενθύμισαν με ένα όραμα για το μεγάλο κίνδυνο με το μαρτύριο τους (άγιος Κυπριανός. Ep, 11, και 16). Παρ 'όλα αυτά είναι, σίγουρα δεν ήταν ο στόχος αυτής της συνθήκης με Τερτυλλιανός, Χριστιανοί, και είναι κατηχουμένων σαυτόν αποσυρθεί από τις παραστάσεις, [0627D] αποδεικνύει πόσο αναίσχυντη είναι αυτού του είδους της διασκέδασης, της αληθινής ευσέβεια, μια ειλικρινή, ενδυμασία των οποίων οφείλουμε στο Θεό, μπροστά στον βασιλιά, και από εκείνους που είναι το καμάρι του κόσμου είναι επίσης μια κακή μέρα, απολαύσεις και ejurarunt ειδωλολατρία. Το πρώτο ζευγάρι, αφαιρεί τα εύλογα επιχειρήματα των ειδωλολατρών, εκ των οποίων η πρώτη, γιατί δεν υπάρχει τίποτα τόσο μεγάλη κατακραυγή ενάντια στην παρηγοριά της θρησκείας στο μυαλό και στη συνείδηση ​​του έξω από τα μάτια, και τα αυτιά, και δεν είναι η αλήθεια του Θεού με χαρά, θα πρέπει να είναι προσβεβλημένος άνθρωπος. Το δεύτερο είναι το εξής: η χριστιανική, ο έτοιμος για το είδος θανάτου, προκειμένου να εκπαιδευτούν σε παραίτηση από τις απολαύσεις αυτού του πείσμα, να περιφρονούν τη ζωή, που κάνουν, όπως ήταν, τα καλώδια και διακόπτει του. Explosa Μετά από αυτό ένα άλλο γελοίο όνειδος μεταξύ τους ειδωλολάτρες, ότι όλα τα πράγματα που είναι υπηρεσία προς το θέατρο, η γη, τα βράχια, τα λιοντάρια, οι δυνάμεις του σώματος, η φωνή του [0628B] η γλυκύτητα από εκείνα τα πράγματα που δημιουργήθηκε από τον Θεό, και ως εκ τούτου δεν θα πρέπει να αποπεμφθεί, όταν η εξαίρεση ορισμένων από τους χριστιανούς ισχυρίζονται, δεν αναφέρεται πουθενά στην Αγία Γραφή είναι ρητά παρούσα στις θεάματα, ήταν απαγορευμένη, και αντιτίθεται αυτό στον βασιλιά του Προφήτη: [0628C] Μακάριος είναι ο άνθρωπος που δεν περπατάει στη συμβουλή των ασεβών, ούτε standeth στο δρόμο των αμαρτωλών, ούτε κάθισε στην καρέκλα του λοιμού. Προσθέτει ότι οι πιστοί δεσμεύονται από τότε σε αυτή την πτήση, επειδή έκανε μια ομολογία πίστεως, μπήκε στο νερό, και να έχουν παραιτηθεί από το διάβολο, Αντλίες του και τους αγγέλους του, και προειδοποίησαν το στόμα του, και επιβεβαιώνει ότι αφορούν τα παιχνίδια και θεάματα στην ειδωλολατρία, να έχουν αποκομίσει την καταγωγή του από την οποία η παράσταση του, καθώς και τα ονόματα των αγώνων, την ανέγερση και Προετοιμασίες ειδωλολατρικές θέσεις δεισιδαιμονία και τις τέχνες σχόλια. Στο τσίρκο και λέει: ακόμα κι αν το τσίρκο στα είδωλα, και στην εκπλήρωση των σημείων του προληπτικός, αλλά χωρίς την αμαρτία των Χριστιανών να είναι σε θέση να εισάγετε ένα χρόνο έξω από το αμφιθέατρο, οι ναοί ήταν να τεθεί ως έχει από μόνη της, αν για τον εαυτό του δώσει την αιτία της εισόδου της βλάβης. Η Αφροδίτη περνά από το τσίρκο στο θέατρο και ιδιαίτερα το κρασί αφιερωμένο? Από τις [0628D] αθλητικούς αγώνες, κάθε αφιερωμένο στη θεά, και, τέλος, να μονομάχων, ο οποίος επιδεικνύει το θανατηφόρο καταγωγή του οφειλόταν? το τελευταίο από αυτά τα πράγματα ήταν μέρος από τις παραστάσεις στο αμφιθέατρο. Αλλά εκτός από την ειδωλολατρία, η αιτία του κεφαλαίου και η άλλη ότι ο ίδιος εξακολουθεί να υπενθυμίζει τους λόγους για τους οποίους θεάματα που οι Χριστιανοί πρέπει να αποφεύγονται, δηλαδή, ο κίνδυνος απώλειας στην άρση του Αγίου Πνεύματος από τα βάσανά μας? απώλεια των Χριστιανών τόσο πολύτιμο? τραυματισμούς, κατάρες, οι ψευδείς κατηγορίες και μομφές. Για εκεί είναι δημοσίως όλα τα ειδεχθή πράγματα που παράγονται με τη μεγαλύτερη δυνατή προσοχή και σε άλλα μέρη της οποίας κρύβονται από εσάς. Όσον αφορά βάσιμο λόγο σε αντίθεση με θέμα: αυτό στο στάδιο αναζητούν με αγωνία, ότι είναι προς το υπόλοιπο της ζωής τους για να δείτε μια άλλη, να συμμετάσχουν στην επαφή του με την αίσθηση της ντροπής και τρόμου απαγορεύουν αυτό. Στη συνέχεια, [0629] συνεχίζει: η εξήγηση αυτών των εικόνων, τα οποία δεν είναι νόμιμο να κάνει, για να δείτε, δεν είναι σκόπιμο? Αλλά η τραγωδία των αποτρόπαιων εγκλημάτων που διαπράχθηκαν, το παιχνίδισμα της κωμωδίας, τα μάτια των θεατών παρόν. Άνδρες προικισμένοι με λογική, να μην γίνει σκληρή για να είναι σκληρή, πάρα πολύ, ως εκ τούτου, η εμφάνιση της άγριας εμφάνισή του, στην οποία σφαγιάστηκαν άνδρες, να πάρουν την ευχαρίστηση σε αυτό δεν είναι αξιοπρεπές, παρόλο που έχουν τεθεί σε θάνατο για τα εγκλήματά τους άξιον θανάτου. Είναι καθαρή τρέλα, η τέχνη του της σε μεγάλη εκτίμηση, η κοινωνία των έντιμων ανδρών, των οποίων οι εμπειρογνώμονες έχουν αποκλειστεί λόγω της ατιμίας. Γοητευμένος παραφορά κατηφόρα επιπλήττει, και ήρωες, ο οποίος θα αναλάβει την γυναικεία, που προορίζεται από τον Θεό κατάρα υπενθυμίζει? Για τους άνδρες, γυναίκες, γυναικεία ενδυμασία πρόσωπο που ενεργεί πάνω στη σκηνή. Αργότερα, ο ίδιος έδειξε και πάλι τα δείχνει τη χρήση του σε αντίθεση με το βάπτισμα, και χωρίζεται από τους Εθνικούς Χριστιανούς να απορρίπτουν τα shows διακρίνουν [0629B] συνηθίσει. Τέλος, δύο παραδείγματα ενός χριστιανού, γιατί συχνά δείχνει εγκληματίες. Στη συνέχεια, ο ίδιος προτρέπει τους Χριστιανούς, όπως αναφέρεται στις στεναγμούς των προβλέποντας τη ζωή σε αυτή την περίπτωση, εφ 'όσον οι ίδιοι βυθίσει τις απολαύσεις των εθνών, έτσι ώστε να έχουν περισσότερο στις προσευχές μου, παρά να βγουν έξω από αυτόν τον κόσμο, ώστε να μπορούν να επιτύχουν στο Θεό. Ο Τερτυλλιανός, που είναι ανήσυχοι για να δείξει ποιες είναι οι απολαύσεις και ηδονές οποία ένας χριστιανός άνθρωπος πρέπει, γράφει: Τι μεγαλύτερη ευχαρίστηση από το να αποστροφή για ευχαρίστηση, από την περιφρόνηση όλου του κόσμου, από την αληθινή ελευθερία, από μια καθαρή συνείδηση. . . . ότι η καταπάτηση των θεών των εθνών, διώχνουν δαιμόνια, πραγματοποιεί θεραπείες, αναζητούν αποκαλύψεις, [0630] Το γεγονός ότι ο Θεός της ζωής; Αυτές είναι οι απολαύσεις, τα θεάματα των Χριστιανών, ιερά, αιώνιο, χωρίς κόστος. Επιτέλους, έχουν υποστεί το μαρτύριο, αλλά το πάθος του Χριστού, ϋίυ κοντινός συγγενής του ερχομού του στο τέλος της εν λόγω αποφάσεως, η τιμωρία των ασεβών είναι αιώνια, και τα οφέλη του καλού, για να εξασφαλίζεται ότι συλλογίζονται, προτρέπει. Κατ 'αποκοπή. Ένα κεφάλαιο. Αυτός που είναι η κατάσταση της πίστης [(α) [0629D] Αυτός που είναι η κατάσταση της πίστης. Για αυτό έχει ήδη διαβάσει αυτό το βιβλίο, και όχι στους Χριστιανούς μόνο, αλλά και των κατηχουμένων, ο συγγραφέας του οποίου έχει συνηθίσει στην ακοή μπορεί να τους αποκαλούν, είναι σαφές, τόσο από τα λόγια αυτά, ο υπηρέτης του Θεού, να ακούσετε, πάνω απ 'όλα σε εκείνους που [0629C] ο Θεός, θα έρθει, η οποία, με κατηχουμένων και επίσης από τους: τους αναγνωρίσουν ποιος ήδη κοντά σε αυτό, όταν κατέθεσε και έχετε ομολογήσει, ότι, προκειμένου να έχουν ήδη βαφτιστεί, το βάπτισμα εκείνων που πληρώνονται στη μαρτυρία της πίστης, ανήκει. PAM.], Ποιος είναι ο λόγος της αλήθειας, ότι οι απαιτήσεις της πειθαρχίας, μεταξύ της caeter