Res illaquae facta est. Sin autem s

Res illaquae facta est. Sin autem signm ae micraculum est, deserens rationes, suscipe fidein, et con- fitere un um Dominum Jesum Christum, et Dcum et hominem eumdem , ñeque intelligentia, neque rationibus divisum ; ne, ea quae unita sunt ratio- nibus separantes, dispensatienem salutarem denegemus. Nam si unitio Dei et hominis per dispensationem cognoscitur , qui unitatem dividit , dispen- satlonem negavit. Credamus ergo dispensationi , credamus miraculis : ul Christus quem credimus, hanc graliam confilentibus, regnum ccelorum largialur. Quod utinam nos omnes adipisci mercamur



Homilía admodum pulchra, leda in tunodo, Cyrille episcopo prœsente, in natalem Salvatorit.

I. Illustris praesentis solemnitalis est materia, communemque hominibus salutem allerens. Praecla- rus quoque est praesens hic conventus, oblatam gratiam animo neutiquam ingrato amplcctens. Solei autem uberior illis gratia conferri, qui earn cum graliarum actione suseipiunt. Tanta enim donorum mensura pracbetur, quanta eorum est gratitudo qui ejusmodi donispotiuntur. Nam cum de acceplo dono donatori gralias agis, non modo pro aeeeptis repen- disti, verum etiam ad plura conferenda tibi dona- torem obstrinxisti. Proindc cum gratiarum actione oblatam hanc gratiam suseipite, pnesentemque so- lcmnitalcm vestra gratitudine nobis illustrem red- ditc. Causa autem feslivitatis hujus est Dei inter homines manifestado ; adventus illius, qui semper adest ; praesentia ejus, qui omnia implet ; intuitus
ejus, qui omnia vidct. < In propria venit,
inquit, et sui eum non receperunt. » Imo vero, t in mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus cum non cognovit ". > At hxc ignoratio non hominum accusationem habet. Dcus enim ob natura: sux diviniiatem, humana cogilatione apprc- hendi non potest. Nequc enim mortalium intelle cts idoncus est ad ilium contuendum. Divina na tura humana; mentis capturo cQugit : sublimior est, quam ut nostro sensu attingi qucat. Itaque propter naturae excellentiam id damni paticbamur, nc Deuni cognoscercmus : quod malum nc accidat, invisibilk visibilem naturam assumit ; qui nulli taciui patct, corpus accipit palpabile : invisibilis Deus, visibilis efficitur ; Dei Verbum contrectatur ; unigenitus Dei Filius cum servis generis communione jungilur, ne illa captura hominum excedens natura, hominum

И . Ñeque vero existimes Filium a Deo factum esse
alienum. Jamdudum enim Dei adventus pnesigna- batur, ac humants semper figuris conspectus co- gnilus est, elemenlis usus quae a nobis videri pos- sent. Alioqui prodeat in medium Judaeus . accédât qui Deum humana natura indutum inter homines visum esse non credit : dicat mihi, quomodo Moyses viderit Deum. Naturamnee vidit invisibilem? Nullo modo ; cam enini humana mens asscqui non potest. Quoniodo ergo vidit ? die, obsecro. Vidil ígnem ex robo ardentem, nec ipsum lamen rubum. consuinenlem'0-71. Curergoex Virginc nato, virgi- ncmque incorruptam servanti (ídem non liabes ? An tu Deum ex rubo loquentem audicns, Mosique dicciilcm : « Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob T' ; > et ipsum Moysen pronum ado- rantem, credis, non ignem reputans qui cernebatur, sed Deum qui loquebalur ; cum vero virgineum ute- rum memoro, abominaris et aversaris ? Die mihi, quid est villus, rubasne, an uterus virgineus ab omni passione peccati purus? Ignoras qua: antiqui- lus gesta sunt, recentiorum corumque qua! Nunc contigeriint, esse praeludium ? Mysteria namque velcribus Ulis typis prœfiguranlur. Quare rubus ac- cenditur, ignis conspicitur, et tarnen quae ignis natura fert, non operatur (illuminât, non consumit ; splendescit, non incendil ; beneficium praeslat, pœnam non afïerl). Nonne Virginem in rubo anim- advertis? Nonne illius , qui ad nos descendit, charitatem humanitatemque in igne conlucris ? Ju dex inter reos versalur, ñeque lamen judicium exer- cetur. Judex inter damnatos adcst.et nusquam sup plicium cernilur. Judex advenil non judieans, sed docens ; non condemnans, sed sanans. Cernís quo pacto mysticus i lie ignis clemcnliam hie adhibitam indicarit ? Ne mireris, si Deus exsistens Verbum ex utero virgíneo nascilur. Deus enim nihil ignominiosum ducit, quod humanam salutem conciliare na- tum est. Neque lu mihi Dei naluram ita vilem abje- clamque arbitreris, ut aliquando injuriis obnoxia esse queat. Nihil enim eorum quae abjecta ac vilia noslri causa assumpsit, Uli naturae ignoniiniam ir- rogat. Assiscilsibi tanquam sua, deteriora quaedam, u't nostrara naluram salvct. Cum ergo humilia ilia bcati Dei naturae nullam injuriam afferanl, ei humanam salutem opercntur , quomodo diccrc r.u- des, quae nobis sal uli s causa exstilerunt, ca ignoniiniam Deo allulisse ?