[18] Liceat esse miseros—quamquam h

[18] Liceat esse miseros—quamquam hoc uictore esse non possumus; sed non loquor de nobis, de illis loquor qui occiderunt—fuerint cupidi, fuerint irati, fuerint pertinaces; sceleris uero crimine, furoris, parricidi liceat Cn. Pompeio mortuo, liceat multis aliis carere. Quando hoc ex te quisquam, Caesar, audiuit, aut tua quid aliud arma uoluerunt nisi a te contumeliam propulsare? Quid egit tuus inuictus exercitus, nisi uti suum ius tueretur et dignitatem tuam? Quid? Tu cum pacem esse cupiebas, idne agebas ut tibi cum sceleratis, an ut cum bonis ciuibus conueniret?

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

[18] αν και ακόμα θα κερδίσουμε, δεν μπορούμε να επιτρέπεται να είναι κάποια άθλια, αλλά δεν μιλάμε για εμάς, μιλώ για εκείνους που σκοτώνονται, που έχουν φιλάργυροι, υπήρξαν ένας θυμωμένος άνθρωπος, έχουν πεισματάρης? Έγκλημα, όμως, το έγκλημα, ο θυμός, η πατροκτονία, είναι νόμιμο για Cn. Pompei νεκρό, επιτρέπονται πολλοί άλλοι δεν έχουν. όταν το κάνουν αυτό από σένα πρέπει κάθε άνθρωπος, ο Καίσαρας, ακούσει, ή όταν σας τι άλλο θα ήθελε να σώσει από σένα, να πάρουν τα όπλα για να αποκρούσει την προσβολή;Τι σκοπό είχε σας γίνεται ποτέ γνωστό από το στρατό, αλλά για να προστατεύσει τα δικά της προνόμια, και η θέση σας; Τι; Εσείς, όταν ήσασταν λαχτάρα προς το κράτος θα πρέπει να είναι προς τα εμπρός, θα Λυτρωτής σου για την προετοιμασία, δεδομένου ότι είστε με το ανίερο και βλάσφημο, ή να πάτε με τα προϊόντα της ασυνέπειας των πολιτών θα μπορούσε να υπάρξει;