Iphicles, frater Herculis, magna vo

Iphicles, frater Herculis, magna voce exclamavit; sed Hercules, puer fortis, numquam territus est. Parvis manibus serpentes statim prehendit, et colla earum magna vi compressit. Sic puer serpentes interfecit. Alcmena autem, mater puerorum, clamorem audivit, et maritum suum e somno excitavit. Ille lumen accendit et gladium suum rapuit; tum ad pueros cucurrit, sed ubi ad locum venit, Herculem alacrem vidit, qui ridebat et serpentes mortuas monstrabat.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Iphiclus, ο αδελφός του Ηρακλή, σε μια δυνατή φωνή φώναξε, αλλά, επιτρέψτε μου να πω, ένας νεαρός άνδρας, ισχυρή, δεν είναι φοβισμένη. μικρά φίδια με τα χέρια τους τράβηξε αμέσως στα χέρια του το λαιμό μου και να ελέγχεται τους με μεγάλη δύναμη. τόσο μικρά φίδια σκοτώνονται. Αλκμήνη, η μητέρα του παιδιού, η κραυγή ακούσει, και ο σύζυγός της, που έθεσε από τον ύπνο. Αυτός είναι το φως ένα κερί και άρπαξε το σπαθί του, καθώς και σε νέους έτρεξε του, αλλά όταν ήρθε στον τόπο,Ηρακλής εγρήγορση και είδε ότι ήταν χαμογελαστός και τα νεκρά φίδια έδειξε.