Third, the role of risk in biofuel

Third, the role of risk in biofuel production is relevant to this unevenness within
agrarian communities. Despite high prices for palm oil and sugar, McCarthy and
Zen (2010) and Richardson (in this volume) note the volatility of these commodity
prices. Although at various times returns from some crops may be high, farmers may
be faced with bearing the costs of failed efforts, and those already living at the
margins can find themselves unable to take such risks. Scott (1976), in The moral
economy of the peasant, highlights the trade-offs subsistence farmers face between
economic returns and risk aversion, where higher financial rewards are foregone in
favour of less risky investments by those who have little capacity to buffer losses.
Although some econometric studies challenge these assumptions of risk-aversion by
poor farmers (see, for instance, Henrich and McElreath 2002 and Roumasset 2008),
several studies provide evidence that low-income households allocate greater
financial and labour resources to low-risk, low-return crops (see Vargas Hill 2009
for a brief survey and an analysis of Ugandan coffee production). Wegren (2008)
demonstrates the impact of economic status on risk-aversion in Russia, suggesting
the need for a differentiated assessment of decision-making based on risk-taking
tendencies. Nelson and Galvez (2000) assess the social impacts of the cocoa industry
and caution that, even with fair trade schemes, agricultural production that focuses
on a single commodity poses many dangers. A single-crop focus, for example, can
increase the risk for producers who give up diversified investment activities; it can
also marginalise the most vulnerable producers without liquid assets and reserve funds who are unable to reduce diversity and therefore cannot take advantage of
market openings.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Τρίτον, ο ρόλος του κινδύνου της παραγωγής βιοκαυσίμων είναι σχετικές με αυτήν την ανωμαλία μέσα
αγροτικές κοινότητες. Παρά τις υψηλές τιμές για το φοινικέλαιο και τη ζάχαρη, McCarthy και
Ζεν (2010) και Richardson (σε αυτόν τον τόμο) σημειώστε τη μεταβλητότητα αυτών των βασικών προϊόντων
τιμές. Παρά το γεγονός ότι σε διάφορες χρονικές στιγμές μπορεί να είναι υψηλότερες αποδόσεις από κάποιες καλλιέργειες, οι γεωργοί μπορούν
να βρεθούν αντιμέτωποι με επιβαρύνονται με το κόστος των αποτυχημένων προσπαθειών, και εκείνων που ήδη ζουν στα
περιθώρια μπορούν να βρουν οι ίδιοι αδυνατούν να αναλάβουν τέτοιους κινδύνους. Scott (1976), στην ηθική
οικονομία των αγροτών, οι αγρότες διαβίωσης αντιμετωπίζουν highlights τους συμβιβασμούς μεταξύ
οικονομικής απόδοσης και της αποστροφής κινδύνου, όπου οι υψηλές οικονομικές ανταμοιβές είναι διαφυγόντα στη
υπέρ των λιγότερο ριψοκίνδυνες επενδύσεις από εκείνους που δεν έχουν τη δυνατότητα να αμβλυνθούν οι απώλειες.
αν και ορισμένες οικονομετρικές μελέτες αμφισβητούν αυτές τις παραδοχές του κινδύνου αποστροφής από
φτωχούς αγρότες (βλέπε, για παράδειγμα, Henrich και Roumasset McElreath 2002 και 2008),
αρκετές μελέτες παρέχουν αποδείξεις ότι τα νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα διαθέσει μεγαλύτερη
οικονομική και εργατικού δυναμικού σε χαμηλού κινδύνου, χαμηλής -Επιστροφή καλλιέργειες (βλέπε Βάργκας Hill, 2009
για μια σύντομη έρευνα και την ανάλυση της Ουγκάντα παραγωγής καφέ). Wegren (2008)
καταδεικνύει τον αντίκτυπο της οικονομικής κατάστασης στην απροθυμία ανάληψης κινδύνων στη Ρωσία, γεγονός που υποδηλώνει
την ανάγκη για μια διαφοροποιημένη αξιολόγηση της λήψης αποφάσεων βασίζεται στην ανάληψη κινδύνων
τάσεις. Nelson και Galvez (2000) αξιολογούν τις κοινωνικές επιπτώσεις της βιομηχανίας του κακάο
και σύνεση που, ακόμη και με τα συστήματα δίκαιου εμπορίου, η γεωργική παραγωγή που εστιάζει
σε ένα μόνο εμπόρευμα ενέχει πολλούς κινδύνους. Η εστίαση μονοκαλλιέργεια, για παράδειγμα, μπορεί
να αυξήσει τον κίνδυνο για τους παραγωγούς που εγκαταλείπουν διαφοροποιημένες επενδυτικές δραστηριότητες? μπορεί
επίσης χωρίς ρευστά στοιχεία ενεργητικού και των αποθεματικών ταμείων περιθωριοποίηση των πλέον ευάλωτων παραγωγών οι οποίοι δεν είναι σε θέση να μειώσει την ποικιλομορφία και ως εκ τούτου δεν μπορούν να επωφεληθούν από
τα ανοίγματα της αγοράς.