IIO tempora, o mores! Senatus haec

II
O tempora, o mores! Senatus haec intellegit. Consul videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, fit publici consilii particeps, notat et designat oculis ad caedem unum quemque nostrum. Nos autem fortes viri satis facere rei publicae videmur, si istius furorem ac tela vitemus. Ad mortem te, Catilina, duci iussu consulis iam pridem oportebat, in te conferri pestem, quam tu in nos [omnes iam diu] machinaris.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

2
O Tempora, O ήθη! Γερουσία καταλαβαίνει. Πρόξενος βλέπει? Ωστόσο, ο ίδιος ζει. Ζει; Γιατί, έρχεται ακόμη και στη σύγκλητο, γίνεται κοινωνός της εθνικής πολιτικής, σημειώνει και χαρακτηρίζει με τα μάτια του στη σφαγή του κάθε ενός από εμάς. Είμαστε αρκετά ισχυρή για να κάνει τους άνδρες του κράτους, αν αποφύγουμε την τρέλα και τα όπλα. Για το θάνατό σου, Catiline, πριν από λίγο καιρό ήταν απαραίτητο να οδηγηθεί, με εντολή του προξένου, ο λοιμός είναι μέσα σας, το οποίο μπορείτε να μας [όλοι τους είχαν για μεγάλο χρονικό διάστημα] σχεδίαση.