Numa mortuo, interregnum ut antea s

Numa mortuo, interregnum ut antea secutum est. Inde Tullus Hostilius rex creatus est. Hic ferocior etiam quam Romulus fuit. Quod civitas torpere otio videbatur, causas undique belli quaerebat. Bellum cum Albanis primum ortum est. Albani priores magno exercitu in agrum Romanum impetum fecerunt. Ibi Cluilius, Albanus rex, moritur. Albani dictatorem Mettium Fufetium creant. Ubi is ab Tullo colloquium petiit, rex Romanus non recusavit. Mettius sic locutus est: “Uterque populus se bellum gerere propter iniurias dicit. Re vera cupido imperii duos cognatos vicinosque populus ad arma concitat. Sed potius metuere debemus Etruscos, qui, cum defessi confectique erimus, simul victorem ac victum aggredientur. Certamen igitur de imperio paucorum proelio potius decernamus.” Tullus consilium probavit, quamquam magnam spem victoria habebat.
Forte in utroque exercitu erant trigemini fratres, nec aetate nec viribus dispares, Horatii et Curiatii. Hi Albani erant, illi Romani. Trigemini ad hanc pugnam delecti arma capiunt et in medium inter duas acies procedunt. Duo exercitus, erecti anxiique, in spectaculum animos intendunt. Signo dato, terni iuvenes concurrunt.
Primo congressu duo Romani interfecti sunt et tres Albani vulnerati. Eum qui integer fuit tres Curiatii circumsistere conati sunt. Cum iam Romanus paulum fugisset, respexit atque vidit tres Curiatios magnis intervallis sequentes. Subito constitit et in proximum Curiatium impetum facit; dum exercitus Albanus Curiatios obsecrant ut fratri auxilium ferant, Horatius eum interfecit; deinde victor secundum fratrem petit. Tum magno clamore Romani adiuvant militem suum et ille conficere proelium properat. Priusquam consecutus est tertius, Horatius alterum Curiatium conficit. Iamque singuli supererant, sed nec spe nec viribus pares; alter integer et ferox superioribus victoriis erat; alter defessus vulnere, animo fractus in certamen venit. Nec illud proelium fuit. Curiatium vix sustinentem arma Horatius caedit et iacentem spoliat.
Ad sepulturam inde suorum Romani atque Albani nequaquam paribus animis vertuntur, alteri victores alteri victi. Exercitus domos abducti sunt. Horatii soror, quae uni ex Curiatiis desponsa erat, agnovit inter spolia paludamentum sponsi, quod ipsa confecerat. Solvit crines et multis cum lacrimis sponsum mortuum appellat. Frater, iratus propter maerorem sororis in victoria sua tantoque publico gaudio, gladio eam interfecit. Res ad populum relata est. Homines vehementer moti sunt in eo iudicio, Publio Horatio patre clamante filiam iure caesam esse. Sed magis admiratione virtutis quam iure causae iuvenum absolverunt.
Postea pestilentia gravis in urbem incidit, qua rex quoque affectus est. Hac calamitate fractus sacris postea animum dedit. Postremo, quia sacrum quoddam non rite fecerat –ita fama est- Tullus fulmine percussus cum domo conflagravit. Regnavit annos duos et triginta. [642 π. Χ.]

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Numa έχασαν τη ζωή τους, και ένα μεσοδιάστημα, όπως έχουμε παρακολουθήσει στο παρελθόν. Από αυτό γίνεται βασιλιάς. Αυτό ήταν στην πραγματικότητα πιο πολεμοχαρείς από Romulus ήταν. Από τη στιγμή που η πόλη έμοιαζε να κοιμούνται σε ειρήνη, τα αίτια του πολέμου σε όλες τις πλευρές του να καρπώνονται τον εαυτό του. Ο πόλεμος με τους Αλβανούς για πρώτη φορά έχει αυξηθεί. Albans ήταν η πρώτη με ένα μεγάλο στρατό στη ρωμαϊκή επικράτεια, έκαναν μια χρέωση. Cluilius Εκεί, ο βασιλιάς Alban, ο τελευτά. Alban δικτάτορα απάντησε Fufe. Πού είναι ο διάλογος ζήτησε από Tullus, ο βασιλιάς της Ρώμης δεν είχε αρνηθεί να. Mettius με αυτόν τον τρόπο: "να κάνει πόλεμο για χάρη του λαού είναι οι τραυματισμοί, λέει. Το γεγονός είναι ότι οι άνθρωποι να πάρουν τα όπλα, έδωσε ο συναγερμός goading δύο συγγένειά και των γειτονικών. Αντίθετα, θα έπρεπε να φοβάται τους Ετρούσκους, οι οποίοι, όταν φθαρεί με confectique θα είναι, ταυτόχρονα, νικητή και ηττημένο, θα αγωνιστεί στο παρελθόν. Διαγωνισμός, ως εκ τούτου, για το βασίλειο, λίγα μάχη μάλλον μας. "Tullus συμβουλή αποδείχθηκε να είναι έτσι, παρά τις μεγάλες ελπίδες της νίκης που είχε.
Έτυχε να είναι και στις δύο στρατούς μια τριάδα από τους αδελφούς, αρκετά ταιριάζουν σε έτη και αντοχής, της Οράτιος, Curiatii. Θα ήταν Αλβανοί, εκείνα της Ρώμης. Trigemini άρπαξαν τα όπλα τους, και στη μέση των ανδρών που επιλέγονται για να συμμετάσχουν, μεταξύ των δύο γραμμών. Υπήρχαν δύο τμήματα, που προβάλλονται και ανήσυχοι, στην παράσταση που είναι σοβαρά. Το σήμα δόθηκε, τρεις από τους νεαρούς άνδρες πρόσωπο με πρόσωπο.
Δύο από τους Ρωμαίους σκοτώθηκε από την πρώτη φορά που συναντήθηκαν, και οι τρεις Albans τραυματίστηκαν. Τρεις πλευρές, συγκεντρώνονταν γύρω του, ο οποίος ήταν ανέγγιχτη, προσπάθησαν να. Από αυτή τη φορά οι Ρωμαίοι είχαν καταφύγει σε ένα μικρό, και κοιτώντας ψηλά, και είδε τα τρία Curiatii ακόλουθα σε μεγάλα χρονικά διαστήματα. Σε μια στιγμή στάθηκαν Curiatius χρεώνεται κάτω από αυτόν και ενάντια στον πλησίον του? Alban Curiatii τον ικετεύουν, όπως με έναν αδελφό για να δώσει στήριξη στην ως οικοδεσπότης, Horatius πάνω του τον σκότωσε? Στη συνέχεια ρωτάει τον αδελφό του στο νικητή. Στη συνέχεια, μια δυνατή κραυγή της Ρώμης ενθάρρυνε την ταχύτητά του, και αυτός πρέπει να προετοιμαστεί για μάχη. Πριν λάβει την τρίτη, ο Οράτιος άλλα Curiatius. Και τώρα, κάθε ένας από αυτούς έμειναν, αλλά ίσος είτε εμπιστοσύνη ή την αντοχή? Η άλλη ήταν άθικτο και προκλητικός πρώην νίκες? κουρασμένοι από την πληγή του άλλου, και οι καρδιές τους σπάσει στον αγώνα, έρχεται. Ούτε είναι μια μάχη. Curiatius δυσκολία διατήρηση περικοπές και William όπλα που κατασχέθηκαν από το ψέμα.
Είναι οι ταφή από τη ρωμαϊκή και των Αλβανών δεν μου αρέσει το μυαλό αλλάξει, οι άλλοι νικητές των άλλων χαμένοι. Στρατός σπίτια μακριά. Αδελφή του Οράτιου, ο οποίος είχε υποσχεθεί σε γάμο σε ένα από τα Curiatii, να αναγνωριστεί από τα λάφυρα μανδύα του μνηστήρα της, ο οποίος είχε κάνει. Πλήρωσε για σγουρά μαλλιά, και με πολλά δάκρυα, νεκρό εραστή της με βάση το όνομα. Ο αδελφός μου, ήταν θυμωμένος στο δικό του θρίαμβο και το κοινό λόγω της θλίψης της αδελφής του με χαρά, από το ξίφος που τον σκότωσε. Το θέμα παραπέμφθηκε στο λαό. Κατέφυγαν, είναι πολύ θυμωμένος με τους άνδρες στη δίκη, όταν η κόρη τους είχε σκοτωθεί δίκαια Publius Horatius, ο πατέρας, να φωνάξει έξω για να είναι. Αλλά ακόμα περισσότερο από ό, τι από τη δικαιοσύνη της αιτίας της δύναμης του θαυμασμού των νέων ανδρών είχε καταδικαστεί.
Μετά από αυτό, έπεσε μέσα στην πόλη μια φοβερή ασθένεια, κατά την οποία ο βασιλιάς και ο ίδιος ασχολήθηκε με. Και σπάσει επάνω σε αυτήν την ήττα, την ιερή μετά το θάρρος. Τέλος, επειδή δεν είναι μια ιερή τελετή είχε χτυπηθεί από κεραυνό -ita έκθεση, Τζόουνς ονομάζεται το σπίτι του κάηκε. Βασίλεψε για δύο χρόνια. [642 π. Χ.]